Déclinaison / Conjugueur latin
ferrūmĭnor - Diathèse passive
(ferrūmĭno, ferrūmĭnas, ferruminavi, ferrūmĭnāre, ferruminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ferrūmĭnor |
| II sing. | ferrūmĭnāris, ferrūmĭnāre |
| III sing. | ferrūmĭnātur |
| I plur. | ferrūmĭnāmur |
| II plur. | ferrūmĭnamĭni |
| III plur. | ferrūmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferrūmĭnābar |
| II sing. | ferrūmĭnabāris, ferrūmĭnabāre |
| III sing. | ferrūmĭnabātur |
| I plur. | ferrūmĭnabāmur |
| II plur. | ferrūmĭnabamĭni |
| III plur. | ferrūmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ferrūmĭnābor |
| II sing. | ferrūmĭnabĕris, ferrūmĭnabĕre |
| III sing. | ferrūmĭnabĭtur |
| I plur. | ferrūmĭnabĭmur |
| II plur. | ferrūmĭnabimĭni |
| III plur. | ferrūmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ferruminatus, a, um sum |
| II sing. | ferruminatus, a, um es |
| III sing. | ferruminatus, a, um est |
| I plur. | ferruminati, ae, a sumus |
| II plur. | ferruminati, ae, a estis |
| III plur. | ferruminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ferruminatus, a, um eram |
| II sing. | ferruminatus, a, um eras |
| III sing. | ferruminatus, a, um erat |
| I plur. | ferruminati, ae, a eramus |
| II plur. | ferruminati, ae, a eratis |
| III plur. | ferruminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ferruminatus, a, um ero |
| II sing. | ferruminatus, a, um eris |
| III sing. | ferruminatus, a, um erit |
| I plur. | ferruminati, ae, a erimus |
| II plur. | ferruminati, ae, a eritis |
| III plur. | ferruminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ferrūmĭner |
| II sing. | ferrūmĭnēris, ferrūmĭnēre |
| III sing. | ferrūmĭnētur |
| I plur. | ferrūmĭnēmur |
| II plur. | ferrūmĭnemĭni |
| III plur. | ferrūmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferrūmĭnārer |
| II sing. | ferrūmĭnarēris, ferrūmĭnarēre |
| III sing. | ferrūmĭnarētur |
| I plur. | ferrūmĭnarēmur |
| II plur. | ferrūmĭnaremĭni |
| III plur. | ferrūmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ferruminatus, a, um sim |
| II sing. | ferruminatus, a, um sis |
| III sing. | ferruminatus, a, um sit |
| I plur. | ferruminati, ae, a simus |
| II plur. | ferruminati, ae, a sitis |
| III plur. | ferruminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ferruminatus, a, um essem |
| II sing. | ferruminatus, a, um esses |
| III sing. | ferruminatus, a, um esset |
| I plur. | ferruminati, ae, a essemus |
| II plur. | ferruminati, ae, a essetis |
| III plur. | ferruminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ferrūmĭnāre |
| II plur. | ferrūmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ferrūmĭnātor |
| III sing. | ferrūmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | ferrūmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| ferruminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ferrūmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ferruminatus, a, um esse |
| Plurale: | ferruminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| ferruminatum esse |
| GERUNDIVO |
| ferrūmĭnandus, a, um | |