Déclinaison / Conjugueur latin
ferūmĭno - Diathèse active
(ferūmĭno, ferūmĭnas, feruminavi, ferūmĭnāre, feruminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ferūmĭno |
| II sing. | ferūmĭnas |
| III sing. | ferūmĭnat |
| I plur. | ferūmĭnāmus |
| II plur. | ferūmĭnātis |
| III plur. | ferūmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferūmĭnābam |
| II sing. | ferūmĭnābas |
| III sing. | ferūmĭnābat |
| I plur. | ferūmĭnabāmus |
| II plur. | ferūmĭnabātis |
| III plur. | ferūmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ferūmĭnābo |
| II sing. | ferūmĭnābis |
| III sing. | ferūmĭnābit |
| I plur. | ferūmĭnabĭmus |
| II plur. | ferūmĭnabĭtis |
| III plur. | ferūmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | feruminavi |
| II sing. | feruminavisti |
| III sing. | feruminavit |
| I plur. | feruminavĭmus |
| II plur. | feruminavistis |
| III plur. | feruminavērunt, feruminavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | feruminavĕram |
| II sing. | feruminavĕras |
| III sing. | feruminavĕrat |
| I plur. | feruminaverāmus |
| II plur. | feruminaverātis |
| III plur. | feruminavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | feruminavĕro |
| II sing. | feruminavĕris |
| III sing. | feruminavĕrit |
| I plur. | feruminaverĭmus |
| II plur. | feruminaverĭtis |
| III plur. | feruminavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ferūmĭnem |
| II sing. | ferūmĭnes |
| III sing. | ferūmĭnet |
| I plur. | ferūmĭnēmus |
| II plur. | ferūmĭnētis |
| III plur. | ferūmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferūmĭnārem |
| II sing. | ferūmĭnāres |
| III sing. | ferūmĭnāret |
| I plur. | ferūmĭnarēmus |
| II plur. | ferūmĭnarētis |
| III plur. | ferūmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | feruminavĕrim |
| II sing. | feruminavĕris |
| III sing. | feruminavĕrit |
| I plur. | feruminaverĭmus |
| II plur. | feruminaverĭtis |
| III plur. | feruminavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | feruminavissem |
| II sing. | feruminavisses |
| III sing. | feruminavisset |
| I plur. | feruminavissēmus |
| II plur. | feruminavissētis |
| III plur. | feruminavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ferūmĭna |
| II plur. | ferūmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | ferūmĭnāto |
| III sing. | ferūmĭnāto |
| II plur. | ferūmĭnatōte |
| III plur. | ferūmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ferūmĭnans, antis |
| FUTUR |
| feruminatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ferūmĭnāre |
| PARFAIT |
| feruminavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | feruminatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | feruminatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ferūmĭnandi |
| Datif: | ferūmĭnando |
| Accusatif: | ad ferūmĭnandum |
| Ablatif: | ferūmĭnando |
| SUPIN |
| feruminatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FERUMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|