Déclinaison / Conjugueur latin
ferūmĭnor - Diathèse passive
(ferūmĭno, ferūmĭnas, feruminavi, ferūmĭnāre, feruminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ferūmĭnor |
| II sing. | ferūmĭnāris, ferūmĭnāre |
| III sing. | ferūmĭnātur |
| I plur. | ferūmĭnāmur |
| II plur. | ferūmĭnamĭni |
| III plur. | ferūmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferūmĭnābar |
| II sing. | ferūmĭnabāris, ferūmĭnabāre |
| III sing. | ferūmĭnabātur |
| I plur. | ferūmĭnabāmur |
| II plur. | ferūmĭnabamĭni |
| III plur. | ferūmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ferūmĭnābor |
| II sing. | ferūmĭnabĕris, ferūmĭnabĕre |
| III sing. | ferūmĭnabĭtur |
| I plur. | ferūmĭnabĭmur |
| II plur. | ferūmĭnabimĭni |
| III plur. | ferūmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | feruminatus, a, um sum |
| II sing. | feruminatus, a, um es |
| III sing. | feruminatus, a, um est |
| I plur. | feruminati, ae, a sumus |
| II plur. | feruminati, ae, a estis |
| III plur. | feruminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | feruminatus, a, um eram |
| II sing. | feruminatus, a, um eras |
| III sing. | feruminatus, a, um erat |
| I plur. | feruminati, ae, a eramus |
| II plur. | feruminati, ae, a eratis |
| III plur. | feruminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | feruminatus, a, um ero |
| II sing. | feruminatus, a, um eris |
| III sing. | feruminatus, a, um erit |
| I plur. | feruminati, ae, a erimus |
| II plur. | feruminati, ae, a eritis |
| III plur. | feruminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ferūmĭner |
| II sing. | ferūmĭnēris, ferūmĭnēre |
| III sing. | ferūmĭnētur |
| I plur. | ferūmĭnēmur |
| II plur. | ferūmĭnemĭni |
| III plur. | ferūmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferūmĭnārer |
| II sing. | ferūmĭnarēris, ferūmĭnarēre |
| III sing. | ferūmĭnarētur |
| I plur. | ferūmĭnarēmur |
| II plur. | ferūmĭnaremĭni |
| III plur. | ferūmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | feruminatus, a, um sim |
| II sing. | feruminatus, a, um sis |
| III sing. | feruminatus, a, um sit |
| I plur. | feruminati, ae, a simus |
| II plur. | feruminati, ae, a sitis |
| III plur. | feruminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | feruminatus, a, um essem |
| II sing. | feruminatus, a, um esses |
| III sing. | feruminatus, a, um esset |
| I plur. | feruminati, ae, a essemus |
| II plur. | feruminati, ae, a essetis |
| III plur. | feruminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ferūmĭnāre |
| II plur. | ferūmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ferūmĭnātor |
| III sing. | ferūmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | ferūmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| feruminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ferūmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | feruminatus, a, um esse |
| Plurale: | feruminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| feruminatum esse |
| GERUNDIVO |
| ferūmĭnandus, a, um | |