Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | fortuitus |
| Gen. | fortuiti |
| Dat. | fortuito |
| Acc. | fortuitum |
| Abl. | fortuito |
| Voc. | fortuite |
| PLURIEL |
| Nom. | fortuiti |
| Gen. | fortuitōrum |
| Dat. | fortuitis |
| Acc. | fortuitos |
| Abl. | fortuitis |
| Voc. | fortuiti |
| SINGULIER |
| Nom. | fortuită |
| Gen. | fortuitae |
| Dat. | fortuitae |
| Acc. | fortuitam |
| Abl. | fortuitā |
| Voc. | fortuită |
| PLURIEL |
| Nom. | fortuitae |
| Gen. | fortuitārum |
| Dat. | fortuitis |
| Acc. | fortuitas |
| Abl. | fortuitis |
| Voc. | fortuitae |
| SINGULIER |
| Nom. | fortuitum |
| Gen. | fortuiti |
| Dat. | fortuito |
| Acc. | fortuitum |
| Abl. | fortuito |
| Voc. | fortuitum |
| PLURIEL |
| Nom. | fortuita |
| Gen. | fortuitōrum |
| Dat. | fortuitis |
| Acc. | fortuita |
| Abl. | fortuitis | |