Déclinaison / Conjugueur latin
fulgorĭor - Diathèse passive
(fulgorĭo, fulgoris, fulgorivi, fulgorīre, fulgoritum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | fulgorĭor |
| II sing. | fulgorīris, fulgorīre |
| III sing. | fulgorītur |
| I plur. | fulgorīmur |
| II plur. | fulgorimĭni |
| III plur. | fulgoriuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulgoriēbar |
| II sing. | fulgoriebāris, fulgoriebāre |
| III sing. | fulgoriebātur |
| I plur. | fulgoriebāmur |
| II plur. | fulgoriebamĭni |
| III plur. | fulgoriebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fulgorĭar |
| II sing. | fulgoriēris, fulgoriēre |
| III sing. | fulgoriētur |
| I plur. | fulgoriēmur |
| II plur. | fulgoriemĭni |
| III plur. | fulgorientur |
| PARFAIT |
| I sing. | fulgoritus, a, um sum |
| II sing. | fulgoritus, a, um es |
| III sing. | fulgoritus, a, um est |
| I plur. | fulgoriti, ae, a sumus |
| II plur. | fulgoriti, ae, a estis |
| III plur. | fulgoriti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulgoritus, a, um eram |
| II sing. | fulgoritus, a, um eras |
| III sing. | fulgoritus, a, um erat |
| I plur. | fulgoriti, ae, a eramus |
| II plur. | fulgoriti, ae, a eratis |
| III plur. | fulgoriti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fulgoritus, a, um ero |
| II sing. | fulgoritus, a, um eris |
| III sing. | fulgoritus, a, um erit |
| I plur. | fulgoriti, ae, a erimus |
| II plur. | fulgoriti, ae, a eritis |
| III plur. | fulgoriti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | fulgorĭar |
| II sing. | fulgoriāris, fulgoriāre |
| III sing. | fulgoriātur |
| I plur. | fulgoriāmur |
| II plur. | fulgoriamĭni |
| III plur. | fulgoriantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulgorīrer |
| II sing. | fulgorirēris, fulgorivirēre |
| III sing. | fulgorirētur |
| I plur. | fulgorirēmur |
| II plur. | fulgorirēmini |
| III plur. | fulgorirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | fulgoritus, a, um sim |
| II sing. | fulgoritus, a, um sis |
| III sing. | fulgoritus, a, um sit |
| I plur. | fulgoriti, ae, a simus |
| II plur. | fulgoriti, ae, a sitis |
| III plur. | fulgoriti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulgoritus, a, um essem |
| II sing. | fulgoritus, a, um esses |
| III sing. | fulgoritus, a, um esset |
| I plur. | fulgoriti, ae, a essemus |
| II plur. | fulgoriti, ae, a essetis |
| III plur. | fulgoriti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fulgorīre |
| II plur. | fulgorimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | fulgorītor |
| III sing. | fulgorītor |
| II plur. | |
| III plur. | fulgoriuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| fulgoritus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| fulgorīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | fulgoritus, a, um esse |
| Plurale: | fulgoriti, ae, a esse |
| FUTUR |
| fulgoritum esse |
| GERUNDIVO |
| fulgoriendus, a, um |
| SUPIN |
| fulgoritu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FULGORIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|