Déclinaison / Conjugueur latin
fulmĭno - Diathèse active
(fulmĭno, fulmĭnas, fulminavi, fulmĭnāre, fulminatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | fulmĭno |
| II sing. | fulmĭnas |
| III sing. | fulmĭnat |
| I plur. | fulmĭnāmus |
| II plur. | fulmĭnātis |
| III plur. | fulmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulmĭnābam |
| II sing. | fulmĭnābas |
| III sing. | fulmĭnābat |
| I plur. | fulmĭnabāmus |
| II plur. | fulmĭnabātis |
| III plur. | fulmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fulmĭnābo |
| II sing. | fulmĭnābis |
| III sing. | fulmĭnābit |
| I plur. | fulmĭnabĭmus |
| II plur. | fulmĭnabĭtis |
| III plur. | fulmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | fulminavi |
| II sing. | fulminavisti |
| III sing. | fulminavit |
| I plur. | fulminavĭmus |
| II plur. | fulminavistis |
| III plur. | fulminavēreunt, fulminavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulminavĕram |
| II sing. | fulminavĕras |
| III sing. | fulminavĕrat |
| I plur. | fulminaverāmus |
| II plur. | fulminaverātis |
| III plur. | fulminavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fulminavĕro |
| II sing. | fulminavĕris |
| III sing. | fulminavĕrit |
| I plur. | fulminaverĭmus |
| II plur. | fulminaverĭtis |
| III plur. | fulminavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | fulmĭnem |
| II sing. | fulmĭnes |
| III sing. | fulmĭnet |
| I plur. | fulmĭnēmus |
| II plur. | fulmĭnētis |
| III plur. | fulmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulmĭnārem |
| II sing. | fulmĭnāres |
| III sing. | fulmĭnāret |
| I plur. | fulmĭnarēmus |
| II plur. | fulmĭnarētis |
| III plur. | fulmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | fulminavĕrim |
| II sing. | fulminavĕris |
| III sing. | fulminavĕrit |
| I plur. | fulminaverĭmus |
| II plur. | fulminaverĭtis |
| III plur. | fulminavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulminavissem |
| II sing. | fulminavisses |
| III sing. | fulminavisset |
| I plur. | fulminavissēmus |
| II plur. | fulminavissētis |
| III plur. | fulminavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fulmĭna |
| II plur. | fulmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | fulmĭnāto |
| III sing. | fulmĭnāto |
| II plur. | fulmĭnatōte |
| III plur. | fulmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| fulmĭnans, antis |
| FUTUR |
| fulminatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| fulmĭnāre |
| PARFAIT |
| fulminavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | fulminatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | fulminatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | fulmĭnandi |
| Datif: | fulmĭnando |
| Accusatif: | ad fulmĭnandum |
| Ablatif: | fulmĭnando |
| SUPIN |
| fulminatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FULMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|