Déclinaison / Conjugueur latin
fulmĭnor - Diathèse passive
(fulmĭno, fulmĭnas, fulminavi, fulmĭnāre, fulminatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | fulmĭnor |
| II sing. | fulmĭnāris, fulmĭnāre |
| III sing. | fulmĭnātur |
| I plur. | fulmĭnāmur |
| II plur. | fulmĭnamĭni |
| III plur. | fulmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulmĭnābar |
| II sing. | fulmĭnabāris, fulmĭnabāre |
| III sing. | fulmĭnabātur |
| I plur. | fulmĭnabāmur |
| II plur. | fulmĭnabamĭni |
| III plur. | fulmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fulmĭnābor |
| II sing. | fulmĭnabĕris, fulmĭnabĕre |
| III sing. | fulmĭnabĭtur |
| I plur. | fulmĭnabĭmur |
| II plur. | fulmĭnabimĭni |
| III plur. | fulmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | fulminatus, a, um sum |
| II sing. | fulminatus, a, um es |
| III sing. | fulminatus, a, um est |
| I plur. | fulminati, ae, a sumus |
| II plur. | fulminati, ae, a estis |
| III plur. | fulminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulminatus, a, um eram |
| II sing. | fulminatus, a, um eras |
| III sing. | fulminatus, a, um erat |
| I plur. | fulminati, ae, a eramus |
| II plur. | fulminati, ae, a eratis |
| III plur. | fulminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fulminatus, a, um ero |
| II sing. | fulminatus, a, um eris |
| III sing. | fulminatus, a, um erit |
| I plur. | fulminati, ae, a erimus |
| II plur. | fulminati, ae, a eritis |
| III plur. | fulminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | fulmĭner |
| II sing. | fulmĭnēris, fulmĭnēre |
| III sing. | fulmĭnētur |
| I plur. | fulmĭnēmur |
| II plur. | fulmĭnemĭni |
| III plur. | fulmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulmĭnārer |
| II sing. | fulmĭnarēris, fulmĭnarēre |
| III sing. | fulmĭnarētur |
| I plur. | fulmĭnarēmur |
| II plur. | fulmĭnaremĭni |
| III plur. | fulmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | fulminatus, a, um sim |
| II sing. | fulminatus, a, um sis |
| III sing. | fulminatus, a, um sit |
| I plur. | fulminati, ae, a simus |
| II plur. | fulminati, ae, a sitis |
| III plur. | fulminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulminatus, a, um essem |
| II sing. | fulminatus, a, um esses |
| III sing. | fulminatus, a, um esset |
| I plur. | fulminati, ae, a essemus |
| II plur. | fulminati, ae, a essetis |
| III plur. | fulminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fulmĭnāre |
| II plur. | fulmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | fulmĭnātor |
| III sing. | fulmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | fulmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| fulminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| fulmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | fulminatus, a, um esse |
| Plurale: | fulminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| fulminatum esse |
| GERUNDIVO |
| fulmĭnandus, a, um |
| SUPIN |
| fulminatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FULMINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|