Déclinaison / Conjugueur latin
gargărizo - Diathèse active
(gargărizo, gargărizas, gargarizavi, gargărizāre, gargarizatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | gargărizo |
| II sing. | gargărizas |
| III sing. | gargărizat |
| I plur. | gargărizāmus |
| II plur. | gargărizātis |
| III plur. | gargărizant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gargărizābam |
| II sing. | gargărizābas |
| III sing. | gargărizābat |
| I plur. | gargărizabāmus |
| II plur. | gargărizabātis |
| III plur. | gargărizābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | gargărizābo |
| II sing. | gargărizābis |
| III sing. | gargărizābit |
| I plur. | gargărizabĭmus |
| II plur. | gargărizabĭtis |
| III plur. | gargărizābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | gargarizavi |
| II sing. | gargarizavisti |
| III sing. | gargarizavit |
| I plur. | gargarizavĭmus |
| II plur. | gargarizavistis |
| III plur. | gargarizavēreunt, gargarizavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gargarizavĕram |
| II sing. | gargarizavĕras |
| III sing. | gargarizavĕrat |
| I plur. | gargarizaverāmus |
| II plur. | gargarizaverātis |
| III plur. | gargarizavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | gargarizavĕro |
| II sing. | gargarizavĕris |
| III sing. | gargarizavĕrit |
| I plur. | gargarizaverĭmus |
| II plur. | gargarizaverĭtis |
| III plur. | gargarizavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | gargărizem |
| II sing. | gargărizes |
| III sing. | gargărizet |
| I plur. | gargărizēmus |
| II plur. | gargărizētis |
| III plur. | gargărizent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gargărizārem |
| II sing. | gargărizāres |
| III sing. | gargărizāret |
| I plur. | gargărizarēmus |
| II plur. | gargărizarētis |
| III plur. | gargărizārent |
| PARFAIT |
| I sing. | gargarizavĕrim |
| II sing. | gargarizavĕris |
| III sing. | gargarizavĕrit |
| I plur. | gargarizaverĭmus |
| II plur. | gargarizaverĭtis |
| III plur. | gargarizavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gargarizavissem |
| II sing. | gargarizavisses |
| III sing. | gargarizavisset |
| I plur. | gargarizavissēmus |
| II plur. | gargarizavissētis |
| III plur. | gargarizavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | gargăriza |
| II plur. | gargărizāte |
| FUTUR |
| II sing. | gargărizāto |
| III sing. | gargărizāto |
| II plur. | gargărizatōte |
| III plur. | gargărizanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| gargărizans, antis |
| FUTUR |
| gargarizatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| gargărizāre |
| PARFAIT |
| gargarizavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | gargarizatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | gargarizatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | gargărizandi |
| Datif: | gargărizando |
| Accusatif: | ad gargărizandum |
| Ablatif: | gargărizando |
| SUPIN |
| gargarizatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:GARGARIZO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|