Déclinaison / Conjugueur latin
glūtĭno - Diathèse active
(glūtĭno, glūtĭnas, glutinavi, glūtĭnāre, glutinatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | glūtĭno |
| II sing. | glūtĭnas |
| III sing. | glūtĭnat |
| I plur. | glūtĭnāmus |
| II plur. | glūtĭnātis |
| III plur. | glūtĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | glūtĭnābam |
| II sing. | glūtĭnābas |
| III sing. | glūtĭnābat |
| I plur. | glūtĭnabāmus |
| II plur. | glūtĭnabātis |
| III plur. | glūtĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | glūtĭnābo |
| II sing. | glūtĭnābis |
| III sing. | glūtĭnābit |
| I plur. | glūtĭnabĭmus |
| II plur. | glūtĭnabĭtis |
| III plur. | glūtĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | glutinavi |
| II sing. | glutinavisti |
| III sing. | glutinavit |
| I plur. | glutinavĭmus |
| II plur. | glutinavistis |
| III plur. | glutinavēreunt, glutinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | glutinavĕram |
| II sing. | glutinavĕras |
| III sing. | glutinavĕrat |
| I plur. | glutinaverāmus |
| II plur. | glutinaverātis |
| III plur. | glutinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | glutinavĕro |
| II sing. | glutinavĕris |
| III sing. | glutinavĕrit |
| I plur. | glutinaverĭmus |
| II plur. | glutinaverĭtis |
| III plur. | glutinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | glūtĭnem |
| II sing. | glūtĭnes |
| III sing. | glūtĭnet |
| I plur. | glūtĭnēmus |
| II plur. | glūtĭnētis |
| III plur. | glūtĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | glūtĭnārem |
| II sing. | glūtĭnāres |
| III sing. | glūtĭnāret |
| I plur. | glūtĭnarēmus |
| II plur. | glūtĭnarētis |
| III plur. | glūtĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | glutinavĕrim |
| II sing. | glutinavĕris |
| III sing. | glutinavĕrit |
| I plur. | glutinaverĭmus |
| II plur. | glutinaverĭtis |
| III plur. | glutinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | glutinavissem |
| II sing. | glutinavisses |
| III sing. | glutinavisset |
| I plur. | glutinavissēmus |
| II plur. | glutinavissētis |
| III plur. | glutinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | glūtĭna |
| II plur. | glūtĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | glūtĭnāto |
| III sing. | glūtĭnāto |
| II plur. | glūtĭnatōte |
| III plur. | glūtĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| glūtĭnans, antis |
| FUTUR |
| glutinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| glūtĭnāre |
| PARFAIT |
| glutinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | glutinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | glutinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | glūtĭnandi |
| Datif: | glūtĭnando |
| Accusatif: | ad glūtĭnandum |
| Ablatif: | glūtĭnando |
| SUPIN |
| glutinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:GLUTINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|