Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | glūtĭo |
| II sing. | glūtis |
| III sing. | glūtit |
| I plur. | glūtīmus |
| II plur. | glūtītis |
| III plur. | glūtĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | glūtiēbam |
| II sing. | glūtiēbas |
| III sing. | glūtiēbat |
| I plur. | glūtiebāmus |
| II plur. | glūtiebātis |
| III plur. | glūtiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | glūtĭam |
| II sing. | glūtĭes |
| III sing. | glūtĭet |
| I plur. | glūtiēmus |
| II plur. | glūtiētis |
| III plur. | glūtĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | glutii o glutivi |
| II sing. | glutiisti o glutivisti |
| III sing. | glutiit o glutivit |
| I plur. | glutiĭmus o glutivĭmus |
| II plur. | glutiistis o glutivistis |
| III plur. | glutiērunt o glutivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | glutiĕram o glutivĕram |
| II sing. | glutiĕras o glutivĕras |
| III sing. | glutiĕrat o glutivĕrat |
| I plur. | glutierāmus o glutiverāmus |
| II plur. | glutierātis o glutiverātis |
| III plur. | glutiĕrant o glutivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | glutiĕro o glutivĕro |
| II sing. | glutiĕris o glutivĕris |
| III sing. | glutiĕrit o glutivĕrit |
| I plur. | glutierĭmus o glutiverĭmus |
| II plur. | glutierĭtis o glutiverĭtis |
| III plur. | glutiĕrint o glutivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | glūtĭam |
| II sing. | glūtĭas |
| III sing. | glūtĭat |
| I plur. | glūtiāmus |
| II plur. | glūtiātis |
| III plur. | glūtĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | glūtīrem |
| II sing. | glūtīres |
| III sing. | glūtīret |
| I plur. | glūtirēmus |
| II plur. | glūtirētis |
| III plur. | glūtīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | glutiĕrim o glutivĕrim |
| II sing. | glutiĕris o glutivĕris |
| III sing. | glutiĕrit o glutivĕrit |
| I plur. | glutierĭmus o glutiverĭmus |
| II plur. | glutierĭtis o glutiverĭtis |
| III plur. | glutiĕrint o glutivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | glutiissem o glutivissem |
| II sing. | glutiisses o glutivisses |
| III sing. | glutiisset o glutivisset |
| I plur. | glutiissēmus o glutivissēmus |
| II plur. | glutiissētis o glutivissētis |
| III plur. | glutiissent o glutivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | glūti |
| II plur. | glūtīte |
| FUTUR |
| II sing. | glūtīto |
| III sing. | glūtīto |
| II plur. | glūtitōte |
| III plur. | glūtiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| glūtiens, ientis |
| FUTUR |
| glutitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| glūtīre |
| PARFAIT |
| glutiisse o glutivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | glutitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | glutitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | glūtiendi |
| Datif: | glūtiendo |
| Accusatif: | ad glūtiendum |
| Ablatif: | glūtiendo |
| SUPIN |
| glutitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:GLUTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|