Déclinaison / Conjugueur latin
gnārĭgor - Diathèse passive
(gnārĭgo, gnārĭgas, gnarigavi, gnārĭgāre, gnarigatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | gnārĭgor |
| II sing. | gnārĭgāris, gnārĭgāre |
| III sing. | gnārĭgātur |
| I plur. | gnārĭgāmur |
| II plur. | gnārĭgamĭni |
| III plur. | gnārĭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gnārĭgābar |
| II sing. | gnārĭgabāris, gnārĭgabāre |
| III sing. | gnārĭgabātur |
| I plur. | gnārĭgabāmur |
| II plur. | gnārĭgabamĭni |
| III plur. | gnārĭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | gnārĭgābor |
| II sing. | gnārĭgabĕris, gnārĭgabĕre |
| III sing. | gnārĭgabĭtur |
| I plur. | gnārĭgabĭmur |
| II plur. | gnārĭgabimĭni |
| III plur. | gnārĭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | gnarigatus, a, um sum |
| II sing. | gnarigatus, a, um es |
| III sing. | gnarigatus, a, um est |
| I plur. | gnarigati, ae, a sumus |
| II plur. | gnarigati, ae, a estis |
| III plur. | gnarigati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gnarigatus, a, um eram |
| II sing. | gnarigatus, a, um eras |
| III sing. | gnarigatus, a, um erat |
| I plur. | gnarigati, ae, a eramus |
| II plur. | gnarigati, ae, a eratis |
| III plur. | gnarigati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | gnarigatus, a, um ero |
| II sing. | gnarigatus, a, um eris |
| III sing. | gnarigatus, a, um erit |
| I plur. | gnarigati, ae, a erimus |
| II plur. | gnarigati, ae, a eritis |
| III plur. | gnarigati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | gnārĭger |
| II sing. | gnārĭgēris, gnārĭgēre |
| III sing. | gnārĭgētur |
| I plur. | gnārĭgēmur |
| II plur. | gnārĭgemĭni |
| III plur. | gnārĭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gnārĭgārer |
| II sing. | gnārĭgarēris, gnārĭgarēre |
| III sing. | gnārĭgarētur |
| I plur. | gnārĭgarēmur |
| II plur. | gnārĭgaremĭni |
| III plur. | gnārĭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | gnarigatus, a, um sim |
| II sing. | gnarigatus, a, um sis |
| III sing. | gnarigatus, a, um sit |
| I plur. | gnarigati, ae, a simus |
| II plur. | gnarigati, ae, a sitis |
| III plur. | gnarigati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gnarigatus, a, um essem |
| II sing. | gnarigatus, a, um esses |
| III sing. | gnarigatus, a, um esset |
| I plur. | gnarigati, ae, a essemus |
| II plur. | gnarigati, ae, a essetis |
| III plur. | gnarigati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | gnārĭgāre |
| II plur. | gnārĭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | gnārĭgātor |
| III sing. | gnārĭgātor |
| II plur. | |
| III plur. | gnārĭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| gnarigatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| gnārĭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | gnarigatus, a, um esse |
| Plurale: | gnarigati, ae, a esse |
| FUTUR |
| gnarigatum esse |
| GERUNDIVO |
| gnārĭgandus, a, um | |