Déclinaison / Conjugueur latin
gnascor - Diathèse active
(gnascor, gnascĕris, gnasci, gnatus, gnatum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | gnascor |
| II sing. | gnascĕris, gnascĕre |
| III sing. | gnascĭtur |
| I plur. | gnascĭmur |
| II plur. | gnascimĭni |
| III plur. | gnascuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gnascēbar |
| II sing. | gnascebāris, gnascebāre |
| III sing. | gnascebātur |
| I plur. | gnascebāmur |
| II plur. | gnascebamĭni |
| III plur. | gnascebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | gnascar |
| II sing. | gnascēris, gnascēre |
| III sing. | gnascētur |
| I plur. | gnascēmur |
| II plur. | gnascemĭni |
| III plur. | gnascentur |
| PARFAIT |
| I sing. | gnatus, a, um sum |
| II sing. | gnatus, a, um es |
| III sing. | gnatus, a, um est |
| I plur. | gnati, ae, a sumus |
| II plur. | gnati, ae, a estis |
| III plur. | gnati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gnatus, a, um eram |
| II sing. | gnatus, a, um eras |
| III sing. | gnatus, a, um erat |
| I plur. | gnati, ae, a eramus |
| II plur. | gnati, ae, a eratis |
| III plur. | gnati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | gnatus, a, um ero |
| II sing. | gnatus, a, um eris |
| III sing. | gnatus, a, um erit |
| I plur. | gnati, ae, a erimus |
| II plur. | gnati, ae, a eritis |
| III plur. | gnati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | gnascar |
| II sing. | gnascāris, gnascāre |
| III sing. | gnascātur |
| I plur. | gnascāmur |
| II plur. | gnascamĭni |
| III plur. | gnascantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gnascĕrer |
| II sing. | gnascerēris, gnascerēre |
| III sing. | gnascerētur |
| I plur. | gnascerēmur |
| II plur. | gnasceremĭni |
| III plur. | gnascerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | gnatus, a, um sim |
| II sing. | gnatus, a, um sis |
| III sing. | gnatus, a, um sit |
| I plur. | gnati, ae, a simus |
| II plur. | gnati, ae, a sitis |
| III plur. | gnati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gnatus, a, um essem |
| II sing. | gnatus, a, um esses |
| III sing. | gnatus, a, um esset |
| I plur. | gnati, ae, a essemus |
| II plur. | gnati, ae, a essetis |
| III plur. | gnati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | gnascĕre |
| II plur. | gnascimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | gnascĭtor |
| III sing. | gnascĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | gnascuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| gnasci |
| PARFAIT |
| Singolare: | gnatus, a, um esse |
| Plurale: | gnati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | gnatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | gnatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| gnascens, entis |
| FUTUR |
| gnatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | gnatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | gnascendi |
| Datif: | gnascendo |
| Accusatif: | gnascendum |
| Ablatif: | gnascendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |