Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | hiemalis |
| Gen. | hiemalis |
| Dat. | hiemali |
| Acc. | hiemalem |
| Abl. | hiemali |
| Voc. | hiemalis |
| PLURIEL |
| Nom. | hiemales |
| Gen. | hiemalĭum |
| Dat. | hiemalĭbus |
| Acc. | hiemales |
| Abl. | hiemalĭbus |
| Voc. | hiemales |
| SINGULIER |
| Nom. | hiemalis |
| Gen. | hiemalis |
| Dat. | hiemali |
| Acc. | hiemalem |
| Abl. | hiemali |
| Voc. | hiemalis |
| PLURIEL |
| Nom. | hiemales |
| Gen. | hiemalĭum |
| Dat. | hiemalĭbus |
| Acc. | hiemales |
| Abl. | hiemalĭbus |
| Voc. | hiemales |
| SINGULIER |
| Nom. | hiemale |
| Gen. | hiemalis |
| Dat. | hiemali |
| Acc. | hiemale |
| Abl. | hiemali |
| Voc. | hiemale |
| PLURIEL |
| Nom. | hiemalĭa |
| Gen. | hiemalĭum |
| Dat. | hiemalĭbus |
| Acc. | hiemalĭa |
| Abl. | hiemalĭbus | |