Déclinaison / Conjugueur latin
hĭĕmor - Diathèse passive
(hĭĕmo, hĭĕmas, hiemavi, hĭĕmāre, hiematum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | hĭĕmor |
| II sing. | hĭĕmāris, hĭĕmāre |
| III sing. | hĭĕmātur |
| I plur. | hĭĕmāmur |
| II plur. | hĭĕmamĭni |
| III plur. | hĭĕmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hĭĕmābar |
| II sing. | hĭĕmabāris, hĭĕmabāre |
| III sing. | hĭĕmabātur |
| I plur. | hĭĕmabāmur |
| II plur. | hĭĕmabamĭni |
| III plur. | hĭĕmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | hĭĕmābor |
| II sing. | hĭĕmabĕris, hĭĕmabĕre |
| III sing. | hĭĕmabĭtur |
| I plur. | hĭĕmabĭmur |
| II plur. | hĭĕmabimĭni |
| III plur. | hĭĕmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | hiematus, a, um sum |
| II sing. | hiematus, a, um es |
| III sing. | hiematus, a, um est |
| I plur. | hiemati, ae, a sumus |
| II plur. | hiemati, ae, a estis |
| III plur. | hiemati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | hiematus, a, um eram |
| II sing. | hiematus, a, um eras |
| III sing. | hiematus, a, um erat |
| I plur. | hiemati, ae, a eramus |
| II plur. | hiemati, ae, a eratis |
| III plur. | hiemati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | hiematus, a, um ero |
| II sing. | hiematus, a, um eris |
| III sing. | hiematus, a, um erit |
| I plur. | hiemati, ae, a erimus |
| II plur. | hiemati, ae, a eritis |
| III plur. | hiemati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | hĭĕmer |
| II sing. | hĭĕmēris, hĭĕmēre |
| III sing. | hĭĕmētur |
| I plur. | hĭĕmēmur |
| II plur. | hĭĕmemĭni |
| III plur. | hĭĕmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hĭĕmārer |
| II sing. | hĭĕmarēris, hĭĕmarēre |
| III sing. | hĭĕmarētur |
| I plur. | hĭĕmarēmur |
| II plur. | hĭĕmaremĭni |
| III plur. | hĭĕmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | hiematus, a, um sim |
| II sing. | hiematus, a, um sis |
| III sing. | hiematus, a, um sit |
| I plur. | hiemati, ae, a simus |
| II plur. | hiemati, ae, a sitis |
| III plur. | hiemati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | hiematus, a, um essem |
| II sing. | hiematus, a, um esses |
| III sing. | hiematus, a, um esset |
| I plur. | hiemati, ae, a essemus |
| II plur. | hiemati, ae, a essetis |
| III plur. | hiemati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | hĭĕmāre |
| II plur. | hĭĕmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | hĭĕmātor |
| III sing. | hĭĕmātor |
| II plur. | |
| III plur. | hĭĕmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| hiematus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| hĭĕmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | hiematus, a, um esse |
| Plurale: | hiemati, ae, a esse |
| FUTUR |
| hiematum esse |
| GERUNDIVO |
| hĭĕmandus, a, um |
| SUPIN |
| hiematu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HIEMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|