Déclinaison / Conjugueur latin
ignōbĭlĭto - Diathèse active
(ignōbĭlĭto, ignōbĭlĭtas, ignōbĭlĭtāre, ignobilitavi)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ignōbĭlĭto |
| II sing. | ignōbĭlĭtas |
| III sing. | ignōbĭlĭtat |
| I plur. | ignōbĭlĭtāmus |
| II plur. | ignōbĭlĭtātis |
| III plur. | ignōbĭlĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ignōbĭlĭtābam |
| II sing. | ignōbĭlĭtābas |
| III sing. | ignōbĭlĭtābat |
| I plur. | ignōbĭlĭtabāmus |
| II plur. | ignōbĭlĭtabātis |
| III plur. | ignōbĭlĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ignōbĭlĭtābo |
| II sing. | ignōbĭlĭtābis |
| III sing. | ignōbĭlĭtābit |
| I plur. | ignōbĭlĭtabĭmus |
| II plur. | ignōbĭlĭtabĭtis |
| III plur. | ignōbĭlĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | ignobilitavi |
| II sing. | ignobilitavisti |
| III sing. | ignobilitavit |
| I plur. | ignobilitavĭmus |
| II plur. | ignobilitavistis |
| III plur. | ignobilitavērunt, ignobilitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ignobilitavĕram |
| II sing. | ignobilitavĕras |
| III sing. | ignobilitavĕrat |
| I plur. | ignobilitaverāmus |
| II plur. | ignobilitaverātis |
| III plur. | ignobilitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ignobilitavĕro |
| II sing. | ignobilitavĕris |
| III sing. | ignobilitavĕrit |
| I plur. | ignobilitaverĭmus |
| II plur. | ignobilitaverĭtis |
| III plur. | ignobilitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ignōbĭlĭtem |
| II sing. | ignōbĭlĭtes |
| III sing. | ignōbĭlĭtet |
| I plur. | ignōbĭlĭtēmus |
| II plur. | ignōbĭlĭtētis |
| III plur. | ignōbĭlĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ignōbĭlĭtārem |
| II sing. | ignōbĭlĭtāres |
| III sing. | ignōbĭlĭtāret |
| I plur. | ignōbĭlĭtarēmus |
| II plur. | ignōbĭlĭtarētis |
| III plur. | ignōbĭlĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | ignobilitavĕrim |
| II sing. | ignobilitavĕris |
| III sing. | ignobilitavĕrit |
| I plur. | ignobilitaverĭmus |
| II plur. | ignobilitaverĭtis |
| III plur. | ignobilitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ignobilitavissem |
| II sing. | ignobilitavisses |
| III sing. | ignobilitavisset |
| I plur. | ignobilitavissēmus |
| II plur. | ignobilitavissētis |
| III plur. | ignobilitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ignōbĭlĭta |
| II plur. | ignōbĭlĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | ignōbĭlĭtāto |
| III sing. | ignōbĭlĭtāto |
| II plur. | ignōbĭlĭtatōte |
| III plur. | ignōbĭlĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ignōbĭlĭtans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ignōbĭlĭtāre |
| PARFAIT |
| ignobilitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ignōbĭlĭtandi |
| Datif: | ignōbĭlĭtando |
| Accusatif: | ad ignōbĭlĭtandum |
| Ablatif: | ignōbĭlĭtando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IGNOBILITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|