Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ignorabilis |
| Gen. | ignorabilis |
| Dat. | ignorabili |
| Acc. | ignorabilem |
| Abl. | ignorabili |
| Voc. | ignorabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | ignorabiles |
| Gen. | ignorabilĭum |
| Dat. | ignorabilĭbus |
| Acc. | ignorabiles |
| Abl. | ignorabilĭbus |
| Voc. | ignorabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | ignorabilis |
| Gen. | ignorabilis |
| Dat. | ignorabili |
| Acc. | ignorabilem |
| Abl. | ignorabili |
| Voc. | ignorabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | ignorabiles |
| Gen. | ignorabilĭum |
| Dat. | ignorabilĭbus |
| Acc. | ignorabiles |
| Abl. | ignorabilĭbus |
| Voc. | ignorabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | ignorabile |
| Gen. | ignorabilis |
| Dat. | ignorabili |
| Acc. | ignorabile |
| Abl. | ignorabili |
| Voc. | ignorabile |
| PLURIEL |
| Nom. | ignorabilĭa |
| Gen. | ignorabilĭum |
| Dat. | ignorabilĭbus |
| Acc. | ignorabilĭa |
| Abl. | ignorabilĭbus | |