Déclinaison / Conjugueur latin
impartĭor - Diathèse passive
(impartĭo, impartis, impartii, impartīre, impartitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | impartĭor |
| II sing. | impartīris, impartīre |
| III sing. | impartītur |
| I plur. | impartīmur |
| II plur. | impartimĭni |
| III plur. | impartiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impartiēbar |
| II sing. | impartiebāris, impartiebāre |
| III sing. | impartiebātur |
| I plur. | impartiebāmur |
| II plur. | impartiebamĭni |
| III plur. | impartiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impartĭar |
| II sing. | impartiēris, impartiēre |
| III sing. | impartiētur |
| I plur. | impartiēmur |
| II plur. | impartiemĭni |
| III plur. | impartientur |
| PARFAIT |
| I sing. | impartitus, a, um sum |
| II sing. | impartitus, a, um es |
| III sing. | impartitus, a, um est |
| I plur. | impartiti, ae, a sumus |
| II plur. | impartiti, ae, a estis |
| III plur. | impartiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impartitus, a, um eram |
| II sing. | impartitus, a, um eras |
| III sing. | impartitus, a, um erat |
| I plur. | impartiti, ae, a eramus |
| II plur. | impartiti, ae, a eratis |
| III plur. | impartiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | impartitus, a, um ero |
| II sing. | impartitus, a, um eris |
| III sing. | impartitus, a, um erit |
| I plur. | impartiti, ae, a erimus |
| II plur. | impartiti, ae, a eritis |
| III plur. | impartiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impartĭar |
| II sing. | impartiāris, impartiāre |
| III sing. | impartiātur |
| I plur. | impartiāmur |
| II plur. | impartiamĭni |
| III plur. | impartiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impartīrer |
| II sing. | impartirēris, impartiirēre |
| III sing. | impartirētur |
| I plur. | impartirēmur |
| II plur. | impartirēmini |
| III plur. | impartirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impartitus, a, um sim |
| II sing. | impartitus, a, um sis |
| III sing. | impartitus, a, um sit |
| I plur. | impartiti, ae, a simus |
| II plur. | impartiti, ae, a sitis |
| III plur. | impartiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impartitus, a, um essem |
| II sing. | impartitus, a, um esses |
| III sing. | impartitus, a, um esset |
| I plur. | impartiti, ae, a essemus |
| II plur. | impartiti, ae, a essetis |
| III plur. | impartiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impartīre |
| II plur. | impartimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | impartītor |
| III sing. | impartītor |
| II plur. | |
| III plur. | impartiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| impartitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impartīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | impartitus, a, um esse |
| Plurale: | impartiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| impartitum esse |
| GERUNDIVO |
| impartiendus, a, um |
| SUPIN |
| impartitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPARTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|