Déclinaison / Conjugueur latin
impertĭor - Diathèse passive
(impertĭo, impertis, impertii, impertīre, impertitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | impertĭor |
| II sing. | impertīris, impertīre |
| III sing. | impertītur |
| I plur. | impertīmur |
| II plur. | impertimĭni |
| III plur. | impertiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impertiēbar |
| II sing. | impertiebāris, impertiebāre |
| III sing. | impertiebātur |
| I plur. | impertiebāmur |
| II plur. | impertiebamĭni |
| III plur. | impertiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impertĭar |
| II sing. | impertiēris, impertiēre |
| III sing. | impertiētur |
| I plur. | impertiēmur |
| II plur. | impertiemĭni |
| III plur. | impertientur |
| PARFAIT |
| I sing. | impertitus, a, um sum |
| II sing. | impertitus, a, um es |
| III sing. | impertitus, a, um est |
| I plur. | impertiti, ae, a sumus |
| II plur. | impertiti, ae, a estis |
| III plur. | impertiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impertitus, a, um eram |
| II sing. | impertitus, a, um eras |
| III sing. | impertitus, a, um erat |
| I plur. | impertiti, ae, a eramus |
| II plur. | impertiti, ae, a eratis |
| III plur. | impertiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | impertitus, a, um ero |
| II sing. | impertitus, a, um eris |
| III sing. | impertitus, a, um erit |
| I plur. | impertiti, ae, a erimus |
| II plur. | impertiti, ae, a eritis |
| III plur. | impertiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impertĭar |
| II sing. | impertiāris, impertiāre |
| III sing. | impertiātur |
| I plur. | impertiāmur |
| II plur. | impertiamĭni |
| III plur. | impertiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impertīrer |
| II sing. | impertirēris, impertiirēre |
| III sing. | impertirētur |
| I plur. | impertirēmur |
| II plur. | impertirēmini |
| III plur. | impertirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impertitus, a, um sim |
| II sing. | impertitus, a, um sis |
| III sing. | impertitus, a, um sit |
| I plur. | impertiti, ae, a simus |
| II plur. | impertiti, ae, a sitis |
| III plur. | impertiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impertitus, a, um essem |
| II sing. | impertitus, a, um esses |
| III sing. | impertitus, a, um esset |
| I plur. | impertiti, ae, a essemus |
| II plur. | impertiti, ae, a essetis |
| III plur. | impertiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impertīre |
| II plur. | impertimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | impertītor |
| III sing. | impertītor |
| II plur. | |
| III plur. | impertiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| impertitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impertīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | impertitus, a, um esse |
| Plurale: | impertiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| impertitum esse |
| GERUNDIVO |
| impertiendus, a, um |
| SUPIN |
| impertitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPERTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|