Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕtro |
| II sing. | impĕtras |
| III sing. | impĕtrat |
| I plur. | impĕtrāmus |
| II plur. | impĕtrātis |
| III plur. | impĕtrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕtrābam |
| II sing. | impĕtrābas |
| III sing. | impĕtrābat |
| I plur. | impĕtrabāmus |
| II plur. | impĕtrabātis |
| III plur. | impĕtrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impĕtrābo |
| II sing. | impĕtrābis |
| III sing. | impĕtrābit |
| I plur. | impĕtrabĭmus |
| II plur. | impĕtrabĭtis |
| III plur. | impĕtrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | impetravi |
| II sing. | impetravisti |
| III sing. | impetravit |
| I plur. | impetravĭmus |
| II plur. | impetravistis |
| III plur. | impetravērunt, impetravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impetravĕram |
| II sing. | impetravĕras |
| III sing. | impetravĕrat |
| I plur. | impetraverāmus |
| II plur. | impetraverātis |
| III plur. | impetravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | impetravĕro |
| II sing. | impetravĕris |
| III sing. | impetravĕrit |
| I plur. | impetraverĭmus |
| II plur. | impetraverĭtis |
| III plur. | impetravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕtrem |
| II sing. | impĕtres |
| III sing. | impĕtret |
| I plur. | impĕtrēmus |
| II plur. | impĕtrētis |
| III plur. | impĕtrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕtrārem |
| II sing. | impĕtrāres |
| III sing. | impĕtrāret |
| I plur. | impĕtrarēmus |
| II plur. | impĕtrarētis |
| III plur. | impĕtrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | impetravĕrim |
| II sing. | impetravĕris |
| III sing. | impetravĕrit |
| I plur. | impetraverĭmus |
| II plur. | impetraverĭtis |
| III plur. | impetravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impetravissem |
| II sing. | impetravisses |
| III sing. | impetravisset |
| I plur. | impetravissēmus |
| II plur. | impetravissētis |
| III plur. | impetravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impĕtra |
| II plur. | impĕtrāte |
| FUTUR |
| II sing. | impĕtrāto |
| III sing. | impĕtrāto |
| II plur. | impĕtratōte |
| III plur. | impĕtranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| impĕtrans, antis |
| FUTUR |
| impetratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| impĕtrāre |
| PARFAIT |
| impetravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | impetratūrūm, am, ūm esse, impetrassere |
| Plurale: | impetratūros, as, a esse, impetrassere |
| GERUNDIF |
| Génitif: | impĕtrandi |
| Datif: | impĕtrando |
| Accusatif: | ad impĕtrandum |
| Ablatif: | impĕtrando |
| SUPIN |
| impetratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPETRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|