Déclinaison / Conjugueur latin
impōnor - Diathèse passive
(impōno, impōnis, imposui, impōnĕre, impositum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | impōnor |
| II sing. | impōnĕris, impōnĕre |
| III sing. | impōnĭtur |
| I plur. | impōnĭmur |
| II plur. | impōnimĭni |
| III plur. | impōnuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impōnēbar |
| II sing. | impōnebāris, impōnebāre |
| III sing. | impōnebātur |
| I plur. | impōnebāmur |
| II plur. | impōnebamĭni |
| III plur. | impōnebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impōnar |
| II sing. | impōnēris, impōnēre |
| III sing. | impōnētur |
| I plur. | impōnēmur |
| II plur. | impōnemĭni |
| III plur. | impōnentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impositus, a, um sum |
| II sing. | impositus, a, um es |
| III sing. | impositus, a, um est |
| I plur. | impositi, ae, a sumus |
| II plur. | impositi, ae, a estis |
| III plur. | impositi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impositus, a, um eram |
| II sing. | impositus, a, um eras |
| III sing. | impositus, a, um erat |
| I plur. | impositi, ae, a eramus |
| II plur. | impositi, ae, a eratis |
| III plur. | impositi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | impositus, a, um ero |
| II sing. | impositus, a, um eris |
| III sing. | impositus, a, um erit |
| I plur. | impositi, ae, a erimus |
| II plur. | impositi, ae, a eritis |
| III plur. | impositi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impōnar |
| II sing. | impōnāris, impōnāre |
| III sing. | impōnātur |
| I plur. | impōnāmur |
| II plur. | impōnamĭni |
| III plur. | impōnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impōnĕrer |
| II sing. | impōnerēris, impōnerēre |
| III sing. | impōnerētur |
| I plur. | impōnerēmur |
| II plur. | impōneremĭni |
| III plur. | impōnerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impositus, a, um sim |
| II sing. | impositus, a, um sis |
| III sing. | impositus, a, um sit |
| I plur. | impositi, ae, a simus |
| II plur. | impositi, ae, a sitis |
| III plur. | impositi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impositus, a, um essem |
| II sing. | impositus, a, um esses |
| III sing. | impositus, a, um esset |
| I plur. | impositi, ae, a essemus |
| II plur. | impositi, ae, a essetis |
| III plur. | impositi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impōnĕre |
| II plur. | impōnĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | impōnĭtor |
| III sing. | impōnĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | impōnuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| impositus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impōni |
| PARFAIT |
| Singolare: | impositus, a, um esse |
| Plurale: | impositi, ae, a esse |
| FUTUR |
| impositum esse |
| GERUNDIVO |
| impōnendus, a, um |
| SUPIN |
| impositu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPONOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|