Déclinaison / Conjugueur latin
ĭnaugŭro - Diathèse active
(ĭnaugŭro, ĭnaugŭras, inauguravi, ĭnaugŭrāre, inauguratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnaugŭro |
| II sing. | ĭnaugŭras |
| III sing. | ĭnaugŭrat |
| I plur. | ĭnaugŭrāmus |
| II plur. | ĭnaugŭrātis |
| III plur. | ĭnaugŭrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnaugŭrābam |
| II sing. | ĭnaugŭrābas |
| III sing. | ĭnaugŭrābat |
| I plur. | ĭnaugŭrabāmus |
| II plur. | ĭnaugŭrabātis |
| III plur. | ĭnaugŭrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ĭnaugŭrābo |
| II sing. | ĭnaugŭrābis |
| III sing. | ĭnaugŭrābit |
| I plur. | ĭnaugŭrabĭmus |
| II plur. | ĭnaugŭrabĭtis |
| III plur. | ĭnaugŭrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inauguravi |
| II sing. | inauguravisti |
| III sing. | inauguravit |
| I plur. | inauguravĭmus |
| II plur. | inauguravistis |
| III plur. | inauguravēreunt, inauguravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inauguravĕram |
| II sing. | inauguravĕras |
| III sing. | inauguravĕrat |
| I plur. | inauguraverāmus |
| II plur. | inauguraverātis |
| III plur. | inauguravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inauguravĕro |
| II sing. | inauguravĕris |
| III sing. | inauguravĕrit |
| I plur. | inauguraverĭmus |
| II plur. | inauguraverĭtis |
| III plur. | inauguravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnaugŭrem |
| II sing. | ĭnaugŭres |
| III sing. | ĭnaugŭret |
| I plur. | ĭnaugŭrēmus |
| II plur. | ĭnaugŭrētis |
| III plur. | ĭnaugŭrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnaugŭrārem |
| II sing. | ĭnaugŭrāres |
| III sing. | ĭnaugŭrāret |
| I plur. | ĭnaugŭrarēmus |
| II plur. | ĭnaugŭrarētis |
| III plur. | ĭnaugŭrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inauguravĕrim |
| II sing. | inauguravĕris |
| III sing. | inauguravĕrit |
| I plur. | inauguraverĭmus |
| II plur. | inauguraverĭtis |
| III plur. | inauguravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inauguravissem |
| II sing. | inauguravisses |
| III sing. | inauguravisset |
| I plur. | inauguravissēmus |
| II plur. | inauguravissētis |
| III plur. | inauguravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ĭnaugŭra |
| II plur. | ĭnaugŭrāte |
| FUTUR |
| II sing. | ĭnaugŭrāto |
| III sing. | ĭnaugŭrāto |
| II plur. | ĭnaugŭratōte |
| III plur. | ĭnaugŭranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ĭnaugŭrans, antis |
| FUTUR |
| inauguratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ĭnaugŭrāre |
| PARFAIT |
| inauguravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inauguratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inauguratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ĭnaugŭrandi |
| Datif: | ĭnaugŭrando |
| Accusatif: | ad ĭnaugŭrandum |
| Ablatif: | ĭnaugŭrando |
| SUPIN |
| inauguratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INAUGURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|