Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | incăvo |
| II sing. | incăvas |
| III sing. | incăvat |
| I plur. | incăvāmus |
| II plur. | incăvātis |
| III plur. | incăvant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incăvābam |
| II sing. | incăvābas |
| III sing. | incăvābat |
| I plur. | incăvabāmus |
| II plur. | incăvabātis |
| III plur. | incăvābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incăvābo |
| II sing. | incăvābis |
| III sing. | incăvābit |
| I plur. | incăvabĭmus |
| II plur. | incăvabĭtis |
| III plur. | incăvābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | incavavi |
| II sing. | incavavisti |
| III sing. | incavavit |
| I plur. | incavavĭmus |
| II plur. | incavavistis |
| III plur. | incavavērunt, incavavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incavavĕram |
| II sing. | incavavĕras |
| III sing. | incavavĕrat |
| I plur. | incavaverāmus |
| II plur. | incavaverātis |
| III plur. | incavavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incavavĕro |
| II sing. | incavavĕris |
| III sing. | incavavĕrit |
| I plur. | incavaverĭmus |
| II plur. | incavaverĭtis |
| III plur. | incavavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incăvem |
| II sing. | incăves |
| III sing. | incăvet |
| I plur. | incăvēmus |
| II plur. | incăvētis |
| III plur. | incăvent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incăvārem |
| II sing. | incăvāres |
| III sing. | incăvāret |
| I plur. | incăvarēmus |
| II plur. | incăvarētis |
| III plur. | incăvārent |
| PARFAIT |
| I sing. | incavavĕrim |
| II sing. | incavavĕris |
| III sing. | incavavĕrit |
| I plur. | incavaverĭmus |
| II plur. | incavaverĭtis |
| III plur. | incavavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incavavissem |
| II sing. | incavavisses |
| III sing. | incavavisset |
| I plur. | incavavissēmus |
| II plur. | incavavissētis |
| III plur. | incavavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incăva |
| II plur. | incăvāte |
| FUTUR |
| II sing. | incăvāto |
| III sing. | incăvāto |
| II plur. | incăvatōte |
| III plur. | incăvanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incăvans, antis |
| FUTUR |
| incavatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incăvāre |
| PARFAIT |
| incavavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | incavatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | incavatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incăvandi |
| Datif: | incăvando |
| Accusatif: | ad incăvandum |
| Ablatif: | incăvando |
| SUPIN |
| incavatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCAVO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|