Déclinaison / Conjugueur latin
inclāmo - Diathèse active
(inclāmo, inclāmas, inclamavi, inclāmāre, inclamatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inclāmo |
| II sing. | inclāmas |
| III sing. | inclāmat |
| I plur. | inclāmāmus |
| II plur. | inclāmātis |
| III plur. | inclāmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inclāmābam |
| II sing. | inclāmābas |
| III sing. | inclāmābat |
| I plur. | inclāmabāmus |
| II plur. | inclāmabātis |
| III plur. | inclāmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inclāmābo |
| II sing. | inclāmābis |
| III sing. | inclāmābit |
| I plur. | inclāmabĭmus |
| II plur. | inclāmabĭtis |
| III plur. | inclāmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inclamavi |
| II sing. | inclamavisti |
| III sing. | inclamavit |
| I plur. | inclamavĭmus |
| II plur. | inclamavistis |
| III plur. | inclamavēreunt, inclamavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inclamavĕram |
| II sing. | inclamavĕras |
| III sing. | inclamavĕrat |
| I plur. | inclamaverāmus |
| II plur. | inclamaverātis |
| III plur. | inclamavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inclamavĕro |
| II sing. | inclamavĕris |
| III sing. | inclamavĕrit |
| I plur. | inclamaverĭmus |
| II plur. | inclamaverĭtis |
| III plur. | inclamavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inclāmem |
| II sing. | inclāmes |
| III sing. | inclāmet |
| I plur. | inclāmēmus |
| II plur. | inclāmētis |
| III plur. | inclāment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inclāmārem |
| II sing. | inclāmāres |
| III sing. | inclāmāret |
| I plur. | inclāmarēmus |
| II plur. | inclāmarētis |
| III plur. | inclāmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inclamavĕrim |
| II sing. | inclamavĕris |
| III sing. | inclamavĕrit |
| I plur. | inclamaverĭmus |
| II plur. | inclamaverĭtis |
| III plur. | inclamavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inclamavissem |
| II sing. | inclamavisses |
| III sing. | inclamavisset |
| I plur. | inclamavissēmus |
| II plur. | inclamavissētis |
| III plur. | inclamavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inclāma |
| II plur. | inclāmāte |
| FUTUR |
| II sing. | inclāmāto |
| III sing. | inclāmāto |
| II plur. | inclāmatōte |
| III plur. | inclāmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inclāmans, antis |
| FUTUR |
| inclamatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inclāmāre |
| PARFAIT |
| inclamavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inclamatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inclamatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inclāmandi |
| Datif: | inclāmando |
| Accusatif: | ad inclāmandum |
| Ablatif: | inclāmando |
| SUPIN |
| inclamatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCLAMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|