Déclinaison / Conjugueur latin
inclāmor - Diathèse passive
(inclāmo, inclāmas, inclamavi, inclāmāre, inclamatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inclāmor |
| II sing. | inclāmāris, inclāmāre |
| III sing. | inclāmātur |
| I plur. | inclāmāmur |
| II plur. | inclāmamĭni |
| III plur. | inclāmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inclāmābar |
| II sing. | inclāmabāris, inclāmabāre |
| III sing. | inclāmabātur |
| I plur. | inclāmabāmur |
| II plur. | inclāmabamĭni |
| III plur. | inclāmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inclāmābor |
| II sing. | inclāmabĕris, inclāmabĕre |
| III sing. | inclāmabĭtur |
| I plur. | inclāmabĭmur |
| II plur. | inclāmabimĭni |
| III plur. | inclāmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inclamatus, a, um sum |
| II sing. | inclamatus, a, um es |
| III sing. | inclamatus, a, um est |
| I plur. | inclamati, ae, a sumus |
| II plur. | inclamati, ae, a estis |
| III plur. | inclamati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inclamatus, a, um eram |
| II sing. | inclamatus, a, um eras |
| III sing. | inclamatus, a, um erat |
| I plur. | inclamati, ae, a eramus |
| II plur. | inclamati, ae, a eratis |
| III plur. | inclamati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inclamatus, a, um ero |
| II sing. | inclamatus, a, um eris |
| III sing. | inclamatus, a, um erit |
| I plur. | inclamati, ae, a erimus |
| II plur. | inclamati, ae, a eritis |
| III plur. | inclamati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inclāmer |
| II sing. | inclāmēris, inclāmēre |
| III sing. | inclāmētur |
| I plur. | inclāmēmur |
| II plur. | inclāmemĭni |
| III plur. | inclāmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inclāmārer |
| II sing. | inclāmarēris, inclāmarēre |
| III sing. | inclāmarētur |
| I plur. | inclāmarēmur |
| II plur. | inclāmaremĭni |
| III plur. | inclāmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inclamatus, a, um sim |
| II sing. | inclamatus, a, um sis |
| III sing. | inclamatus, a, um sit |
| I plur. | inclamati, ae, a simus |
| II plur. | inclamati, ae, a sitis |
| III plur. | inclamati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inclamatus, a, um essem |
| II sing. | inclamatus, a, um esses |
| III sing. | inclamatus, a, um esset |
| I plur. | inclamati, ae, a essemus |
| II plur. | inclamati, ae, a essetis |
| III plur. | inclamati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inclāmāre |
| II plur. | inclāmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inclāmātor |
| III sing. | inclāmātor |
| II plur. | |
| III plur. | inclāmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inclamatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inclāmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inclamatus, a, um esse |
| Plurale: | inclamati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inclamatum esse |
| GERUNDIVO |
| inclāmandus, a, um |
| SUPIN |
| inclamatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCLAMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|