Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | incōnīvens |
| Gen. | inconiventis |
| Dat. | inconiventi |
| Acc. | inconiventem |
| Abl. | inconiventi |
| Voc. | incōnīvens |
| PLURIEL |
| Nom. | inconiventes |
| Gen. | inconiventĭum |
| Dat. | inconiventĭbus |
| Acc. | inconiventes |
| Abl. | inconiventĭbus |
| Voc. | inconiventes |
| SINGULIER |
| Nom. | incōnīvens |
| Gen. | inconiventis |
| Dat. | inconiventi |
| Acc. | inconiventem |
| Abl. | inconiventi |
| Voc. | incōnīvens |
| PLURIEL |
| Nom. | inconiventes |
| Gen. | inconiventĭum |
| Dat. | inconiventĭbus |
| Acc. | inconiventes |
| Abl. | inconiventĭbus |
| Voc. | inconiventes |
| SINGULIER |
| Nom. | incōnīvens |
| Gen. | inconiventis |
| Dat. | inconiventi |
| Acc. | incōnīvens |
| Abl. | inconiventi |
| Voc. | incōnīvens |
| PLURIEL |
| Nom. | inconiventĭa |
| Gen. | inconiventĭum |
| Dat. | inconiventĭbus |
| Acc. | inconiventĭa |
| Abl. | inconiventĭbus | |