Déclinaison / Conjugueur latin
incrēbesco - Diathèse active
(incrēbesco, incrēbescis, incrēbescĕre, increbrui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incrēbesco |
| II sing. | incrēbescis |
| III sing. | incrēbescit |
| I plur. | incrēbescĭmus |
| II plur. | incrēbescĭtis |
| III plur. | incrēbescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incrēbescēbam |
| II sing. | incrēbescēbas |
| III sing. | incrēbescēbat |
| I plur. | incrēbescebāmus |
| II plur. | incrēbescebātis |
| III plur. | incrēbescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incrēbescam |
| II sing. | incrēbesces |
| III sing. | incrēbescet |
| I plur. | incrēbescēmus |
| II plur. | incrēbescētis |
| III plur. | incrēbescent |
| PARFAIT |
| I sing. | increbrui |
| II sing. | increbruisti |
| III sing. | increbruit |
| I plur. | increbruĭmus |
| II plur. | increbruistis |
| III plur. | increbruērunt, increbruēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | increbruĕram |
| II sing. | increbruĕras |
| III sing. | increbruĕrat |
| I plur. | increbruerāmus |
| II plur. | increbruerātis |
| III plur. | increbruĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | increbruĕro |
| II sing. | increbruĕris |
| III sing. | increbruĕrit |
| I plur. | increbruerĭmus |
| II plur. | increbruerĭtis |
| III plur. | increbruĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incrēbescam |
| II sing. | incrēbescas |
| III sing. | incrēbescat |
| I plur. | incrēbescāmus |
| II plur. | incrēbescātis |
| III plur. | incrēbescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incrēbescĕrem |
| II sing. | incrēbescĕres |
| III sing. | incrēbescĕret |
| I plur. | incrēbescerēmus |
| II plur. | incrēbescerētis |
| III plur. | incrēbescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | increbruĕrim |
| II sing. | increbruĕris |
| III sing. | increbruĕrit |
| I plur. | increbruerĭmus |
| II plur. | increbruerĭtis |
| III plur. | increbruĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | increbruissem |
| II sing. | increbruisses |
| III sing. | increbruisset |
| I plur. | increbruissēmus |
| II plur. | increbruissētis |
| III plur. | increbruissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incrēbescĕ |
| II plur. | incrēbescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | incrēbescĭto |
| III sing. | incrēbescĭto |
| II plur. | incrēbescitōte |
| III plur. | incrēbescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incrēbescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incrēbescĕre |
| PARFAIT |
| increbruisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incrēbescendi |
| Datif: | incrēbescendo |
| Accusatif: | ad incrēbescendum |
| Ablatif: | incrēbescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCREBESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|