Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | incredibilis |
| Gen. | incredibilis |
| Dat. | incredibili |
| Acc. | incredibilem |
| Abl. | incredibili |
| Voc. | incredibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | incredibiles |
| Gen. | incredibilĭum |
| Dat. | incredibilĭbus |
| Acc. | incredibiles |
| Abl. | incredibilĭbus |
| Voc. | incredibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | incredibilis |
| Gen. | incredibilis |
| Dat. | incredibili |
| Acc. | incredibilem |
| Abl. | incredibili |
| Voc. | incredibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | incredibiles |
| Gen. | incredibilĭum |
| Dat. | incredibilĭbus |
| Acc. | incredibiles |
| Abl. | incredibilĭbus |
| Voc. | incredibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | incredibile |
| Gen. | incredibilis |
| Dat. | incredibili |
| Acc. | incredibile |
| Abl. | incredibili |
| Voc. | incredibile |
| PLURIEL |
| Nom. | incredibilĭa |
| Gen. | incredibilĭum |
| Dat. | incredibilĭbus |
| Acc. | incredibilĭa |
| Abl. | incredibilĭbus | |