Déclinaison / Conjugueur latin
incrĕpĭtor - Diathèse passive
(incrĕpĭto, incrĕpĭtas, increpitavi, incrĕpĭtāre, increpitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incrĕpĭtor |
| II sing. | incrĕpĭtāris, incrĕpĭtāre |
| III sing. | incrĕpĭtātur |
| I plur. | incrĕpĭtāmur |
| II plur. | incrĕpĭtamĭni |
| III plur. | incrĕpĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incrĕpĭtābar |
| II sing. | incrĕpĭtabāris, incrĕpĭtabāre |
| III sing. | incrĕpĭtabātur |
| I plur. | incrĕpĭtabāmur |
| II plur. | incrĕpĭtabamĭni |
| III plur. | incrĕpĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incrĕpĭtābor |
| II sing. | incrĕpĭtabĕris, incrĕpĭtabĕre |
| III sing. | incrĕpĭtabĭtur |
| I plur. | incrĕpĭtabĭmur |
| II plur. | incrĕpĭtabimĭni |
| III plur. | incrĕpĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | increpitatus, a, um sum |
| II sing. | increpitatus, a, um es |
| III sing. | increpitatus, a, um est |
| I plur. | increpitati, ae, a sumus |
| II plur. | increpitati, ae, a estis |
| III plur. | increpitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | increpitatus, a, um eram |
| II sing. | increpitatus, a, um eras |
| III sing. | increpitatus, a, um erat |
| I plur. | increpitati, ae, a eramus |
| II plur. | increpitati, ae, a eratis |
| III plur. | increpitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | increpitatus, a, um ero |
| II sing. | increpitatus, a, um eris |
| III sing. | increpitatus, a, um erit |
| I plur. | increpitati, ae, a erimus |
| II plur. | increpitati, ae, a eritis |
| III plur. | increpitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | incrĕpĭter |
| II sing. | incrĕpĭtēris, incrĕpĭtēre |
| III sing. | incrĕpĭtētur |
| I plur. | incrĕpĭtēmur |
| II plur. | incrĕpĭtemĭni |
| III plur. | incrĕpĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incrĕpĭtārer |
| II sing. | incrĕpĭtarēris, incrĕpĭtarēre |
| III sing. | incrĕpĭtarētur |
| I plur. | incrĕpĭtarēmur |
| II plur. | incrĕpĭtaremĭni |
| III plur. | incrĕpĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | increpitatus, a, um sim |
| II sing. | increpitatus, a, um sis |
| III sing. | increpitatus, a, um sit |
| I plur. | increpitati, ae, a simus |
| II plur. | increpitati, ae, a sitis |
| III plur. | increpitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | increpitatus, a, um essem |
| II sing. | increpitatus, a, um esses |
| III sing. | increpitatus, a, um esset |
| I plur. | increpitati, ae, a essemus |
| II plur. | increpitati, ae, a essetis |
| III plur. | increpitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incrĕpĭtāre |
| II plur. | incrĕpĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | incrĕpĭtātor |
| III sing. | incrĕpĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | incrĕpĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| increpitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| incrĕpĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | increpitatus, a, um esse |
| Plurale: | increpitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| increpitatum esse |
| GERUNDIVO |
| incrĕpĭtandus, a, um |
| SUPIN |
| increpitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCREPITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|