Déclinaison / Conjugueur latin
inculcor - Diathèse passive
(inculco, inculcas, inculcavi, inculcāre, inculcatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inculcor |
| II sing. | inculcāris, inculcāre |
| III sing. | inculcātur |
| I plur. | inculcāmur |
| II plur. | inculcamĭni |
| III plur. | inculcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inculcābar |
| II sing. | inculcabāris, inculcabāre |
| III sing. | inculcabātur |
| I plur. | inculcabāmur |
| II plur. | inculcabamĭni |
| III plur. | inculcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inculcābor |
| II sing. | inculcabĕris, inculcabĕre |
| III sing. | inculcabĭtur |
| I plur. | inculcabĭmur |
| II plur. | inculcabimĭni |
| III plur. | inculcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inculcatus, a, um sum |
| II sing. | inculcatus, a, um es |
| III sing. | inculcatus, a, um est |
| I plur. | inculcati, ae, a sumus |
| II plur. | inculcati, ae, a estis |
| III plur. | inculcati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inculcatus, a, um eram |
| II sing. | inculcatus, a, um eras |
| III sing. | inculcatus, a, um erat |
| I plur. | inculcati, ae, a eramus |
| II plur. | inculcati, ae, a eratis |
| III plur. | inculcati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inculcatus, a, um ero |
| II sing. | inculcatus, a, um eris |
| III sing. | inculcatus, a, um erit |
| I plur. | inculcati, ae, a erimus |
| II plur. | inculcati, ae, a eritis |
| III plur. | inculcati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inculcer |
| II sing. | inculcēris, inculcēre |
| III sing. | inculcētur |
| I plur. | inculcēmur |
| II plur. | inculcemĭni |
| III plur. | inculcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inculcārer |
| II sing. | inculcarēris, inculcarēre |
| III sing. | inculcarētur |
| I plur. | inculcarēmur |
| II plur. | inculcaremĭni |
| III plur. | inculcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inculcatus, a, um sim |
| II sing. | inculcatus, a, um sis |
| III sing. | inculcatus, a, um sit |
| I plur. | inculcati, ae, a simus |
| II plur. | inculcati, ae, a sitis |
| III plur. | inculcati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inculcatus, a, um essem |
| II sing. | inculcatus, a, um esses |
| III sing. | inculcatus, a, um esset |
| I plur. | inculcati, ae, a essemus |
| II plur. | inculcati, ae, a essetis |
| III plur. | inculcati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inculcāre |
| II plur. | inculcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inculcātor |
| III sing. | inculcātor |
| II plur. | |
| III plur. | inculcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inculcatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inculcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inculcatus, a, um esse |
| Plurale: | inculcati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inculcatum esse |
| GERUNDIVO |
| inculcandus, a, um | |