Déclinaison / Conjugueur latin
incumbo - Diathèse active
(incumbo, incumbis, incumbĕre, incubui)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incumbo |
| II sing. | incumbis |
| III sing. | incumbit |
| I plur. | incumbĭmus |
| II plur. | incumbĭtis |
| III plur. | incumbunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incumbēbam |
| II sing. | incumbēbas |
| III sing. | incumbēbat |
| I plur. | incumbebāmus |
| II plur. | incumbebātis |
| III plur. | incumbēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incumbam |
| II sing. | incumbes |
| III sing. | incumbet |
| I plur. | incumbēmus |
| II plur. | incumbētis |
| III plur. | incumbent |
| PARFAIT |
| I sing. | incubui |
| II sing. | incubuisti |
| III sing. | incubuit |
| I plur. | incubuĭmus |
| II plur. | incubuistis |
| III plur. | incubuērunt, incubuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubuĕram |
| II sing. | incubuĕras |
| III sing. | incubuĕrat |
| I plur. | incubuerāmus |
| II plur. | incubuerātis |
| III plur. | incubuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incubuĕro |
| II sing. | incubuĕris |
| III sing. | incubuĕrit |
| I plur. | incubuerĭmus |
| II plur. | incubuerĭtis |
| III plur. | incubuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incumbam |
| II sing. | incumbas |
| III sing. | incumbat |
| I plur. | incumbāmus |
| II plur. | incumbātis |
| III plur. | incumbant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incumbĕrem |
| II sing. | incumbĕres |
| III sing. | incumbĕret |
| I plur. | incumberēmus |
| II plur. | incumberētis |
| III plur. | incumbĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | incubuĕrim |
| II sing. | incubuĕris |
| III sing. | incubuĕrit |
| I plur. | incubuerĭmus |
| II plur. | incubuerĭtis |
| III plur. | incubuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubuissem |
| II sing. | incubuisses |
| III sing. | incubuisset |
| I plur. | incubuissēmus |
| II plur. | incubuissētis |
| III plur. | incubuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incumbĕ |
| II plur. | incumbĭte |
| FUTUR |
| II sing. | incumbĭto |
| III sing. | incumbĭto |
| II plur. | incumbitōte |
| III plur. | incumbunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incumbens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incumbĕre |
| PARFAIT |
| incubuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incumbendi |
| Datif: | incumbendo |
| Accusatif: | ad incumbendum |
| Ablatif: | incumbendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUMBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|