Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | indimissus |
| Gen. | indimissi |
| Dat. | indimisso |
| Acc. | indimissum |
| Abl. | indimisso |
| Voc. | indimisse |
| PLURIEL |
| Nom. | indimissi |
| Gen. | indimissōrum |
| Dat. | indimissis |
| Acc. | indimissos |
| Abl. | indimissis |
| Voc. | indimissi |
| SINGULIER |
| Nom. | indimissă |
| Gen. | indimissae |
| Dat. | indimissae |
| Acc. | indimissam |
| Abl. | indimissā |
| Voc. | indimissă |
| PLURIEL |
| Nom. | indimissae |
| Gen. | indimissārum |
| Dat. | indimissis |
| Acc. | indimissas |
| Abl. | indimissis |
| Voc. | indimissae |
| SINGULIER |
| Nom. | indimissum |
| Gen. | indimissi |
| Dat. | indimisso |
| Acc. | indimissum |
| Abl. | indimisso |
| Voc. | indimissum |
| PLURIEL |
| Nom. | indimissa |
| Gen. | indimissōrum |
| Dat. | indimissis |
| Acc. | indimissa |
| Abl. | indimissis | |