Déclinaison / Conjugueur latin
indupero - Diathèse active
(indupero, induperas, induperavi, induperāre, induperatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | indupero |
| II sing. | induperas |
| III sing. | induperat |
| I plur. | induperāmus |
| II plur. | induperātis |
| III plur. | induperant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | induperābam |
| II sing. | induperābas |
| III sing. | induperābat |
| I plur. | induperabāmus |
| II plur. | induperabātis |
| III plur. | induperābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | induperābo |
| II sing. | induperābis |
| III sing. | induperābit |
| I plur. | induperabĭmus |
| II plur. | induperabĭtis |
| III plur. | induperābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | induperavi |
| II sing. | induperavisti |
| III sing. | induperavit |
| I plur. | induperavĭmus |
| II plur. | induperavistis |
| III plur. | induperavēreunt, induperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | induperavĕram |
| II sing. | induperavĕras |
| III sing. | induperavĕrat |
| I plur. | induperaverāmus |
| II plur. | induperaverātis |
| III plur. | induperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | induperavĕro |
| II sing. | induperavĕris |
| III sing. | induperavĕrit |
| I plur. | induperaverĭmus |
| II plur. | induperaverĭtis |
| III plur. | induperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | induperem |
| II sing. | induperes |
| III sing. | induperet |
| I plur. | induperēmus |
| II plur. | induperētis |
| III plur. | induperent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | induperārem |
| II sing. | induperāres |
| III sing. | induperāret |
| I plur. | induperarēmus |
| II plur. | induperarētis |
| III plur. | induperārent |
| PARFAIT |
| I sing. | induperavĕrim |
| II sing. | induperavĕris |
| III sing. | induperavĕrit |
| I plur. | induperaverĭmus |
| II plur. | induperaverĭtis |
| III plur. | induperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | induperavissem |
| II sing. | induperavisses |
| III sing. | induperavisset |
| I plur. | induperavissēmus |
| II plur. | induperavissētis |
| III plur. | induperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | indupera |
| II plur. | induperāte |
| FUTUR |
| II sing. | induperāto |
| III sing. | induperāto |
| II plur. | induperatōte |
| III plur. | induperanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| induperans, antis |
| FUTUR |
| induperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| induperāre |
| PARFAIT |
| induperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | induperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | induperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | induperandi |
| Datif: | induperando |
| Accusatif: | ad induperandum |
| Ablatif: | induperando |
| SUPIN |
| induperatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INDUPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|