Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inenatabilis |
| Gen. | inenatabilis |
| Dat. | inenatabili |
| Acc. | inenatabilem |
| Abl. | inenatabili |
| Voc. | inenatabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inenatabiles |
| Gen. | inenatabilĭum |
| Dat. | inenatabilĭbus |
| Acc. | inenatabiles |
| Abl. | inenatabilĭbus |
| Voc. | inenatabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inenatabilis |
| Gen. | inenatabilis |
| Dat. | inenatabili |
| Acc. | inenatabilem |
| Abl. | inenatabili |
| Voc. | inenatabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inenatabiles |
| Gen. | inenatabilĭum |
| Dat. | inenatabilĭbus |
| Acc. | inenatabiles |
| Abl. | inenatabilĭbus |
| Voc. | inenatabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inenatabile |
| Gen. | inenatabilis |
| Dat. | inenatabili |
| Acc. | inenatabile |
| Abl. | inenatabili |
| Voc. | inenatabile |
| PLURIEL |
| Nom. | inenatabilĭa |
| Gen. | inenatabilĭum |
| Dat. | inenatabilĭbus |
| Acc. | inenatabilĭa |
| Abl. | inenatabilĭbus | |