Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnerrans |
| Gen. | inerrantis |
| Dat. | inerranti |
| Acc. | inerrantem |
| Abl. | inerranti |
| Voc. | ĭnerrans |
| PLURIEL |
| Nom. | inerrantes |
| Gen. | inerrantĭum |
| Dat. | inerrantĭbus |
| Acc. | inerrantes |
| Abl. | inerrantĭbus |
| Voc. | inerrantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnerrans |
| Gen. | inerrantis |
| Dat. | inerranti |
| Acc. | inerrantem |
| Abl. | inerranti |
| Voc. | ĭnerrans |
| PLURIEL |
| Nom. | inerrantes |
| Gen. | inerrantĭum |
| Dat. | inerrantĭbus |
| Acc. | inerrantes |
| Abl. | inerrantĭbus |
| Voc. | inerrantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnerrans |
| Gen. | inerrantis |
| Dat. | inerranti |
| Acc. | ĭnerrans |
| Abl. | inerranti |
| Voc. | ĭnerrans |
| PLURIEL |
| Nom. | inerrantĭa |
| Gen. | inerrantĭum |
| Dat. | inerrantĭbus |
| Acc. | inerrantĭa |
| Abl. | inerrantĭbus | |