Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ineruditus |
| Gen. | ineruditi |
| Dat. | inerudito |
| Acc. | ineruditum |
| Abl. | inerudito |
| Voc. | inerudite |
| PLURIEL |
| Nom. | ineruditi |
| Gen. | ineruditōrum |
| Dat. | ineruditis |
| Acc. | ineruditos |
| Abl. | ineruditis |
| Voc. | ineruditi |
| SINGULIER |
| Nom. | inerudită |
| Gen. | ineruditae |
| Dat. | ineruditae |
| Acc. | ineruditam |
| Abl. | ineruditā |
| Voc. | inerudită |
| PLURIEL |
| Nom. | ineruditae |
| Gen. | ineruditārum |
| Dat. | ineruditis |
| Acc. | ineruditas |
| Abl. | ineruditis |
| Voc. | ineruditae |
| SINGULIER |
| Nom. | ineruditum |
| Gen. | ineruditi |
| Dat. | inerudito |
| Acc. | ineruditum |
| Abl. | inerudito |
| Voc. | ineruditum |
| PLURIEL |
| Nom. | inerudita |
| Gen. | ineruditōrum |
| Dat. | ineruditis |
| Acc. | inerudita |
| Abl. | ineruditis | |