Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | infernās |
| Gen. | infernatis |
| Dat. | infernati |
| Acc. | infernatem |
| Abl. | infernati |
| Voc. | infernās |
| PLURIEL |
| Nom. | infernates |
| Gen. | infernatĭum |
| Dat. | infernatĭbus |
| Acc. | infernates |
| Abl. | infernatĭbus |
| Voc. | infernates |
| SINGULIER |
| Nom. | infernās |
| Gen. | infernatis |
| Dat. | infernati |
| Acc. | infernatem |
| Abl. | infernati |
| Voc. | infernās |
| PLURIEL |
| Nom. | infernates |
| Gen. | infernatĭum |
| Dat. | infernatĭbus |
| Acc. | infernates |
| Abl. | infernatĭbus |
| Voc. | infernates |
| SINGULIER |
| Nom. | infernās |
| Gen. | infernatis |
| Dat. | infernati |
| Acc. | infernās |
| Abl. | infernati |
| Voc. | infernās |
| PLURIEL |
| Nom. | infernatĭa |
| Gen. | infernatĭum |
| Dat. | infernatĭbus |
| Acc. | infernatĭa |
| Abl. | infernatĭbus | |