Déclinaison / Conjugueur latin
infervēfăcĭo - Diathèse active
(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervēfăcĕre, infervefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infervēfăcĭo |
| II sing. | infervēfăcis |
| III sing. | infervēfăcit |
| I plur. | infervēfăcīmus |
| II plur. | infervēfăcītis |
| III plur. | infervēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infervēfăciēbam |
| II sing. | infervēfăciēbas |
| III sing. | infervēfăciēbat |
| I plur. | infervēfăciebāmus |
| II plur. | infervēfăciebātis |
| III plur. | infervēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infervēfăcĭam |
| II sing. | infervēfăcĭes |
| III sing. | infervēfăcĭet |
| I plur. | infervēfăciēmus |
| II plur. | infervēfăciētis |
| III plur. | infervēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | infervefeci |
| II sing. | infervefecisti |
| III sing. | infervefecit |
| I plur. | infervefecĭmus |
| II plur. | infervefecistis |
| III plur. | infervefecērunt, infervefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infervefecĕram |
| II sing. | infervefecĕras |
| III sing. | infervefecĕrat |
| I plur. | infervefecerāmus |
| II plur. | infervefecerātis |
| III plur. | infervefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infervefecĕro |
| II sing. | infervefecĕris |
| III sing. | infervefecĕrit |
| I plur. | infervefecerĭmus |
| II plur. | infervefecerĭtis |
| III plur. | infervefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | infervēfăcĭam |
| II sing. | infervēfăcĭas |
| III sing. | infervēfăcĭat |
| I plur. | infervēfăciāmus |
| II plur. | infervēfăciātis |
| III plur. | infervēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infervēfăcĕrem |
| II sing. | infervēfăcĕres |
| III sing. | infervēfăcĕret |
| I plur. | infervēfăcerēmus |
| II plur. | infervēfăcerētis |
| III plur. | infervēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | infervefecĕrim |
| II sing. | infervefecĕris |
| III sing. | infervefecĕrit |
| I plur. | infervefecerĭmus |
| II plur. | infervefecerĭtis |
| III plur. | infervefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infervefecissem |
| II sing. | infervefecisses |
| III sing. | infervefecisset |
| I plur. | infervefecissēmus |
| II plur. | infervefecissētis |
| III plur. | infervefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infervēfăce |
| II plur. | infervēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | infervēfăcĭto |
| III sing. | infervēfăcĭto |
| II plur. | infervēfăcitōte |
| III plur. | infervēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| infervēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| infervefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| infervēfăcĕre |
| PARFAIT |
| infervefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | infervefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | infervefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | infervēfăciendi |
| Datif: | infervēfăciendo |
| Accusatif: | ad infervēfăciendum |
| Ablatif: | infervēfăciendo |
| SUPIN |
| infervefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERVEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|