Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | infervĕo |
| II sing. | inferves |
| III sing. | infervet |
| I plur. | infervēmus |
| II plur. | infervētis |
| III plur. | infervent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infervēbam |
| II sing. | infervēbas |
| III sing. | infervēbat |
| I plur. | infervebāmus |
| II plur. | infervebātis |
| III plur. | infervēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infervēbo |
| II sing. | infervēbis |
| III sing. | infervēbit |
| I plur. | infervebĭmus |
| II plur. | infervebĭtis |
| III plur. | infervēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | infervui o inferbui |
| II sing. | infervuisti o inferbuisti |
| III sing. | infervuit o inferbuit |
| I plur. | infervuĭmus o inferbuĭmus |
| II plur. | infervuistis o inferbuistis |
| III plur. | infervuērunt o inferbuērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infervuĕram o inferbuĕram |
| II sing. | infervuĕras o inferbuĕras |
| III sing. | infervuĕrat o inferbuĕrat |
| I plur. | infervuerāmus o inferbuerāmus |
| II plur. | infervuerātis o inferbuerātis |
| III plur. | infervuĕrant o inferbuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infervuĕro o inferbuĕro |
| II sing. | infervuĕris o inferbuĕris |
| III sing. | infervuĕrit o inferbuĕrit |
| I plur. | infervuerĭmus o inferbuerĭmus |
| II plur. | infervuerĭtis o inferbuerĭtis |
| III plur. | infervuĕrint o inferbuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | infervĕam |
| II sing. | infervĕas |
| III sing. | infervĕat |
| I plur. | inferveāmus |
| II plur. | inferveātis |
| III plur. | infervĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infervērem |
| II sing. | infervēres |
| III sing. | infervēret |
| I plur. | inferverēmus |
| II plur. | inferverētis |
| III plur. | infervērent |
| PARFAIT |
| I sing. | infervuĕrim o inferbuĕrim |
| II sing. | infervuĕris o inferbuĕris |
| III sing. | infervuĕrit o inferbuĕrit |
| I plur. | infervuerĭmus o inferbuerĭmus |
| II plur. | infervuerĭtis o inferbuerĭtis |
| III plur. | infervuĕrint o inferbuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infervuissem o inferbuissem |
| II sing. | infervuisses o inferbuisses |
| III sing. | infervuisset o inferbuisset |
| I plur. | infervuissēmus o inferbuissēmus |
| II plur. | infervuissētis o inferbuissētis |
| III plur. | infervuissent o inferbuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inferve |
| II plur. | infervēte |
| FUTUR |
| II sing. | infervēto |
| III sing. | infervēto |
| II plur. | infervetōte |
| III plur. | infervento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| infervens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| infervēre |
| PARFAIT |
| infervuisse o inferbuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | infervendi |
| Datif: | infervendo |
| Accusatif: | ad infervendum |
| Ablatif: | infervendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERVEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|