Déclinaison / Conjugueur latin
infervēfĭo - Diathèse passive
(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervēfăcĕre, infervefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infervēfĭo |
| II sing. | infervēfis |
| III sing. | infervēfit |
| I plur. | infervēfīmus |
| II plur. | infervēfītis |
| III plur. | infervēfiunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infervēfiēbam |
| II sing. | infervēfiēbas |
| III sing. | infervēfiēbat |
| I plur. | infervēfiebāmus |
| II plur. | infervēfiebātis |
| III plur. | infervēfiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infervēfĭam |
| II sing. | infervēfĭes |
| III sing. | infervēfĭet |
| I plur. | infervēfiēmus |
| II plur. | infervēfiētis |
| III plur. | infervēfĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | infervefactus, a, um sum |
| II sing. | infervefactus, a, um es |
| III sing. | infervefactus, a, um est |
| I plur. | infervefacti, ae, a sumus |
| II plur. | infervefacti, ae, a estis |
| III plur. | infervefacti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infervefactus, a, um eram |
| II sing. | infervefactus, a, um eras |
| III sing. | infervefactus, a, um erat |
| I plur. | infervefacti, ae, a eramus |
| II plur. | infervefacti, ae, a eratis |
| III plur. | infervefacti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infervefactus, a, um ero |
| II sing. | infervefactus, a, um eris |
| III sing. | infervefactus, a, um erit |
| I plur. | infervefacti, ae, a erimus |
| II plur. | infervefacti, ae, a eritis |
| III plur. | infervefacti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infervēfĭam |
| II sing. | infervēfĭas |
| III sing. | infervēfĭat |
| I plur. | infervēfiāmus |
| II plur. | infervēfiātis |
| III plur. | infervēfĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infervēfiĕrem |
| II sing. | infervēfiĕres |
| III sing. | infervēfiĕret |
| I plur. | infervēferēmus |
| II plur. | infervēferētis |
| III plur. | infervēfĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | infervefactus, a, um sim |
| II sing. | infervefactus, a, um sis |
| III sing. | infervefactus, a, um sit |
| I plur. | infervefacti, ae, a simus |
| II plur. | infervefacti, ae, a sitis |
| III plur. | infervefacti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infervefactus, a, um essem |
| II sing. | infervefactus, a, um esses |
| III sing. | infervefactus, a, um esset |
| I plur. | infervefacti, ae, a essemus |
| II plur. | infervefacti, ae, a essetis |
| III plur. | infervefacti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infervēfi |
| II plur. | infervēfĭte |
| FUTUR |
| II sing. | infervēfĭto |
| III sing. | infervēfĭto |
| II plur. | infervēfitōte |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| |
| FUTUR |
| infervēfuturus, a, um |
| SUPIN |
| Attivo: | infervefactum |
| Passivo: | infervefactu |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infervēfieri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infervefactus, a, um esse |
| Plurale: | infervefacti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Attivo: | infervēfurum, am, um esse, infervēfuros, as, a esse |
| Passivo: | infervefactum, am, um iri, infervefactos, as, a iri |
 |
| GERUNDIF |
| Génitif: | |
| Datif: | |
| Accusatif: | |
| Ablatif: | |
| GERUNDIVO |
| infervēfăciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERVEFIO100}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|