Déclinaison / Conjugueur latin
infībŭlo - Diathèse active
(infībŭlo, infībŭlas, infibulavi, infībŭlāre, infibulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infībŭlo |
| II sing. | infībŭlas |
| III sing. | infībŭlat |
| I plur. | infībŭlāmus |
| II plur. | infībŭlātis |
| III plur. | infībŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infībŭlābam |
| II sing. | infībŭlābas |
| III sing. | infībŭlābat |
| I plur. | infībŭlabāmus |
| II plur. | infībŭlabātis |
| III plur. | infībŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infībŭlābo |
| II sing. | infībŭlābis |
| III sing. | infībŭlābit |
| I plur. | infībŭlabĭmus |
| II plur. | infībŭlabĭtis |
| III plur. | infībŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | infibulavi |
| II sing. | infibulavisti |
| III sing. | infibulavit |
| I plur. | infibulavĭmus |
| II plur. | infibulavistis |
| III plur. | infibulavērunt, infibulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infibulavĕram |
| II sing. | infibulavĕras |
| III sing. | infibulavĕrat |
| I plur. | infibulaverāmus |
| II plur. | infibulaverātis |
| III plur. | infibulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infibulavĕro |
| II sing. | infibulavĕris |
| III sing. | infibulavĕrit |
| I plur. | infibulaverĭmus |
| II plur. | infibulaverĭtis |
| III plur. | infibulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | infībŭlem |
| II sing. | infībŭles |
| III sing. | infībŭlet |
| I plur. | infībŭlēmus |
| II plur. | infībŭlētis |
| III plur. | infībŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infībŭlārem |
| II sing. | infībŭlāres |
| III sing. | infībŭlāret |
| I plur. | infībŭlarēmus |
| II plur. | infībŭlarētis |
| III plur. | infībŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | infibulavĕrim |
| II sing. | infibulavĕris |
| III sing. | infibulavĕrit |
| I plur. | infibulaverĭmus |
| II plur. | infibulaverĭtis |
| III plur. | infibulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infibulavissem |
| II sing. | infibulavisses |
| III sing. | infibulavisset |
| I plur. | infibulavissēmus |
| II plur. | infibulavissētis |
| III plur. | infibulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infībŭla |
| II plur. | infībŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | infībŭlāto |
| III sing. | infībŭlāto |
| II plur. | infībŭlatōte |
| III plur. | infībŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| infībŭlans, antis |
| FUTUR |
| infibulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| infībŭlāre |
| PARFAIT |
| infibulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | infibulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | infibulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | infībŭlandi |
| Datif: | infībŭlando |
| Accusatif: | ad infībŭlandum |
| Ablatif: | infībŭlando |
| SUPIN |
| infibulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFIBULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|