Déclinaison / Conjugueur latin
infībŭlor - Diathèse passive
(infībŭlo, infībŭlas, infibulavi, infībŭlāre, infibulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infībŭlor |
| II sing. | infībŭlāris, infībŭlāre |
| III sing. | infībŭlātur |
| I plur. | infībŭlāmur |
| II plur. | infībŭlamĭni |
| III plur. | infībŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infībŭlābar |
| II sing. | infībŭlabāris, infībŭlabāre |
| III sing. | infībŭlabātur |
| I plur. | infībŭlabāmur |
| II plur. | infībŭlabamĭni |
| III plur. | infībŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infībŭlābor |
| II sing. | infībŭlabĕris, infībŭlabĕre |
| III sing. | infībŭlabĭtur |
| I plur. | infībŭlabĭmur |
| II plur. | infībŭlabimĭni |
| III plur. | infībŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | infibulatus, a, um sum |
| II sing. | infibulatus, a, um es |
| III sing. | infibulatus, a, um est |
| I plur. | infibulati, ae, a sumus |
| II plur. | infibulati, ae, a estis |
| III plur. | infibulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infibulatus, a, um eram |
| II sing. | infibulatus, a, um eras |
| III sing. | infibulatus, a, um erat |
| I plur. | infibulati, ae, a eramus |
| II plur. | infibulati, ae, a eratis |
| III plur. | infibulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infibulatus, a, um ero |
| II sing. | infibulatus, a, um eris |
| III sing. | infibulatus, a, um erit |
| I plur. | infibulati, ae, a erimus |
| II plur. | infibulati, ae, a eritis |
| III plur. | infibulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infībŭler |
| II sing. | infībŭlēris, infībŭlēre |
| III sing. | infībŭlētur |
| I plur. | infībŭlēmur |
| II plur. | infībŭlemĭni |
| III plur. | infībŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infībŭlārer |
| II sing. | infībŭlarēris, infībŭlarēre |
| III sing. | infībŭlarētur |
| I plur. | infībŭlarēmur |
| II plur. | infībŭlaremĭni |
| III plur. | infībŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infibulatus, a, um sim |
| II sing. | infibulatus, a, um sis |
| III sing. | infibulatus, a, um sit |
| I plur. | infibulati, ae, a simus |
| II plur. | infibulati, ae, a sitis |
| III plur. | infibulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infibulatus, a, um essem |
| II sing. | infibulatus, a, um esses |
| III sing. | infibulatus, a, um esset |
| I plur. | infibulati, ae, a essemus |
| II plur. | infibulati, ae, a essetis |
| III plur. | infibulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infībŭlāre |
| II plur. | infībŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infībŭlātor |
| III sing. | infībŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | infībŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infibulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infībŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infibulatus, a, um esse |
| Plurale: | infibulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| infibulatum esse |
| GERUNDIVO |
| infībŭlandus, a, um | |