Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | infrunitus |
| Gen. | infruniti |
| Dat. | infrunito |
| Acc. | infrunitum |
| Abl. | infrunito |
| Voc. | infrunite |
| PLURIEL |
| Nom. | infruniti |
| Gen. | infrunitōrum |
| Dat. | infrunitis |
| Acc. | infrunitos |
| Abl. | infrunitis |
| Voc. | infruniti |
| SINGULIER |
| Nom. | infrunită |
| Gen. | infrunitae |
| Dat. | infrunitae |
| Acc. | infrunitam |
| Abl. | infrunitā |
| Voc. | infrunită |
| PLURIEL |
| Nom. | infrunitae |
| Gen. | infrunitārum |
| Dat. | infrunitis |
| Acc. | infrunitas |
| Abl. | infrunitis |
| Voc. | infrunitae |
| SINGULIER |
| Nom. | infrunitum |
| Gen. | infruniti |
| Dat. | infrunito |
| Acc. | infrunitum |
| Abl. | infrunito |
| Voc. | infrunitum |
| PLURIEL |
| Nom. | infrunita |
| Gen. | infrunitōrum |
| Dat. | infrunitis |
| Acc. | infrunita |
| Abl. | infrunitis | |