Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inmeditatus |
| Gen. | inmeditati |
| Dat. | inmeditato |
| Acc. | inmeditatum |
| Abl. | inmeditato |
| Voc. | inmeditate |
| PLURIEL |
| Nom. | inmeditati |
| Gen. | inmeditatōrum |
| Dat. | inmeditatis |
| Acc. | inmeditatos |
| Abl. | inmeditatis |
| Voc. | inmeditati |
| SINGULIER |
| Nom. | inmeditată |
| Gen. | inmeditatae |
| Dat. | inmeditatae |
| Acc. | inmeditatam |
| Abl. | inmeditatā |
| Voc. | inmeditată |
| PLURIEL |
| Nom. | inmeditatae |
| Gen. | inmeditatārum |
| Dat. | inmeditatis |
| Acc. | inmeditatas |
| Abl. | inmeditatis |
| Voc. | inmeditatae |
| SINGULIER |
| Nom. | inmeditatum |
| Gen. | inmeditati |
| Dat. | inmeditato |
| Acc. | inmeditatum |
| Abl. | inmeditato |
| Voc. | inmeditatum |
| PLURIEL |
| Nom. | inmeditata |
| Gen. | inmeditatōrum |
| Dat. | inmeditatis |
| Acc. | inmeditata |
| Abl. | inmeditatis | |