Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | innubis |
| Gen. | innubis |
| Dat. | innubi |
| Acc. | innubem |
| Abl. | innubi |
| Voc. | innubis |
| PLURIEL |
| Nom. | innubes |
| Gen. | innubĭum |
| Dat. | innubĭbus |
| Acc. | innubes |
| Abl. | innubĭbus |
| Voc. | innubes |
| SINGULIER |
| Nom. | innubis |
| Gen. | innubis |
| Dat. | innubi |
| Acc. | innubem |
| Abl. | innubi |
| Voc. | innubis |
| PLURIEL |
| Nom. | innubes |
| Gen. | innubĭum |
| Dat. | innubĭbus |
| Acc. | innubes |
| Abl. | innubĭbus |
| Voc. | innubes |
| SINGULIER |
| Nom. | innube |
| Gen. | innubis |
| Dat. | innubi |
| Acc. | innube |
| Abl. | innubi |
| Voc. | innube |
| PLURIEL |
| Nom. | innubĭa |
| Gen. | innubĭum |
| Dat. | innubĭbus |
| Acc. | innubĭa |
| Abl. | innubĭbus | |