Déclinaison / Conjugueur latin
innŭor - Diathèse passive
(innŭo, innŭis, innui, innŭĕre, innutum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | innŭor |
| II sing. | innŭĕris, innŭĕre |
| III sing. | innŭĭtur |
| I plur. | innŭĭmur |
| II plur. | innŭimĭni |
| III plur. | innŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innŭēbar |
| II sing. | innŭebāris, innŭebāre |
| III sing. | innŭebātur |
| I plur. | innŭebāmur |
| II plur. | innŭebamĭni |
| III plur. | innŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | innŭar |
| II sing. | innŭēris, innŭēre |
| III sing. | innŭētur |
| I plur. | innŭēmur |
| II plur. | innŭemĭni |
| III plur. | innŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | innutus, a, um sum |
| II sing. | innutus, a, um es |
| III sing. | innutus, a, um est |
| I plur. | innuti, ae, a sumus |
| II plur. | innuti, ae, a estis |
| III plur. | innuti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innutus, a, um eram |
| II sing. | innutus, a, um eras |
| III sing. | innutus, a, um erat |
| I plur. | innuti, ae, a eramus |
| II plur. | innuti, ae, a eratis |
| III plur. | innuti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | innutus, a, um ero |
| II sing. | innutus, a, um eris |
| III sing. | innutus, a, um erit |
| I plur. | innuti, ae, a erimus |
| II plur. | innuti, ae, a eritis |
| III plur. | innuti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | innŭar |
| II sing. | innŭāris, innŭāre |
| III sing. | innŭātur |
| I plur. | innŭāmur |
| II plur. | innŭamĭni |
| III plur. | innŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innŭĕrer |
| II sing. | innŭerēris, innŭerēre |
| III sing. | innŭerētur |
| I plur. | innŭerēmur |
| II plur. | innŭeremĭni |
| III plur. | innŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | innutus, a, um sim |
| II sing. | innutus, a, um sis |
| III sing. | innutus, a, um sit |
| I plur. | innuti, ae, a simus |
| II plur. | innuti, ae, a sitis |
| III plur. | innuti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innutus, a, um essem |
| II sing. | innutus, a, um esses |
| III sing. | innutus, a, um esset |
| I plur. | innuti, ae, a essemus |
| II plur. | innuti, ae, a essetis |
| III plur. | innuti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | innŭĕre |
| II plur. | innŭĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | innŭĭtor |
| III sing. | innŭĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | innŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| innutus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| innŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | innutus, a, um esse |
| Plurale: | innuti, ae, a esse |
| FUTUR |
| innutum esse |
| GERUNDIVO |
| innŭendus, a, um |
| SUPIN |
| innutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INNUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|