Déclinaison / Conjugueur latin
innūtrĭo - Diathèse active
(innūtrĭo, innūtris, innutrii, innūtrīre, innutritum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | innūtrĭo |
| II sing. | innūtris |
| III sing. | innūtrit |
| I plur. | innūtrīmus |
| II plur. | innūtrītis |
| III plur. | innūtrĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innūtriēbam |
| II sing. | innūtriēbas |
| III sing. | innūtriēbat |
| I plur. | innūtriebāmus |
| II plur. | innūtriebātis |
| III plur. | innūtriēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | innūtrĭam |
| II sing. | innūtrĭes |
| III sing. | innūtrĭet |
| I plur. | innūtriēmus |
| II plur. | innūtriētis |
| III plur. | innūtrĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | innutrii o innutrivi |
| II sing. | innutriisti o innutrivisti |
| III sing. | innutriit o innutrivit |
| I plur. | innutriĭmus o innutrivĭmus |
| II plur. | innutriistis o innutrivistis |
| III plur. | innutriērunt o innutrivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innutriĕram o innutrivĕram |
| II sing. | innutriĕras o innutrivĕras |
| III sing. | innutriĕrat o innutrivĕrat |
| I plur. | innutrierāmus o innutriverāmus |
| II plur. | innutrierātis o innutriverātis |
| III plur. | innutriĕrant o innutrivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | innutriĕro o innutrivĕro |
| II sing. | innutriĕris o innutrivĕris |
| III sing. | innutriĕrit o innutrivĕrit |
| I plur. | innutrierĭmus o innutriverĭmus |
| II plur. | innutrierĭtis o innutriverĭtis |
| III plur. | innutriĕrint o innutrivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | innūtrĭam |
| II sing. | innūtrĭas |
| III sing. | innūtrĭat |
| I plur. | innūtriāmus |
| II plur. | innūtriātis |
| III plur. | innūtrĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innūtrīrem |
| II sing. | innūtrīres |
| III sing. | innūtrīret |
| I plur. | innūtrirēmus |
| II plur. | innūtrirētis |
| III plur. | innūtrīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | innutriĕrim o innutrivĕrim |
| II sing. | innutriĕris o innutrivĕris |
| III sing. | innutriĕrit o innutrivĕrit |
| I plur. | innutrierĭmus o innutriverĭmus |
| II plur. | innutrierĭtis o innutriverĭtis |
| III plur. | innutriĕrint o innutrivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innutriissem o innutrivissem |
| II sing. | innutriisses o innutrivisses |
| III sing. | innutriisset o innutrivisset |
| I plur. | innutriissēmus o innutrivissēmus |
| II plur. | innutriissētis o innutrivissētis |
| III plur. | innutriissent o innutrivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | innūtri |
| II plur. | innūtrīte |
| FUTUR |
| II sing. | innūtrīto |
| III sing. | innūtrīto |
| II plur. | innūtritōte |
| III plur. | innūtriunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| innūtriens, ientis |
| FUTUR |
| innutritūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| innūtrīre |
| PARFAIT |
| innutriisse o innutrivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | innutritūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | innutritūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | innūtriendi |
| Datif: | innūtriendo |
| Accusatif: | ad innūtriendum |
| Ablatif: | innūtriendo |
| SUPIN |
| innutritum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INNUTRIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|