Déclinaison / Conjugueur latin
ĭnŏcŭlor - Diathèse passive
(ĭnŏcŭlo, ĭnŏcŭlas, inoculavi, ĭnŏcŭlāre, inoculatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnŏcŭlor |
| II sing. | ĭnŏcŭlāris, ĭnŏcŭlāre |
| III sing. | ĭnŏcŭlātur |
| I plur. | ĭnŏcŭlāmur |
| II plur. | ĭnŏcŭlamĭni |
| III plur. | ĭnŏcŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnŏcŭlābar |
| II sing. | ĭnŏcŭlabāris, ĭnŏcŭlabāre |
| III sing. | ĭnŏcŭlabātur |
| I plur. | ĭnŏcŭlabāmur |
| II plur. | ĭnŏcŭlabamĭni |
| III plur. | ĭnŏcŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ĭnŏcŭlābor |
| II sing. | ĭnŏcŭlabĕris, ĭnŏcŭlabĕre |
| III sing. | ĭnŏcŭlabĭtur |
| I plur. | ĭnŏcŭlabĭmur |
| II plur. | ĭnŏcŭlabimĭni |
| III plur. | ĭnŏcŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inoculatus, a, um sum |
| II sing. | inoculatus, a, um es |
| III sing. | inoculatus, a, um est |
| I plur. | inoculati, ae, a sumus |
| II plur. | inoculati, ae, a estis |
| III plur. | inoculati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inoculatus, a, um eram |
| II sing. | inoculatus, a, um eras |
| III sing. | inoculatus, a, um erat |
| I plur. | inoculati, ae, a eramus |
| II plur. | inoculati, ae, a eratis |
| III plur. | inoculati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inoculatus, a, um ero |
| II sing. | inoculatus, a, um eris |
| III sing. | inoculatus, a, um erit |
| I plur. | inoculati, ae, a erimus |
| II plur. | inoculati, ae, a eritis |
| III plur. | inoculati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnŏcŭler |
| II sing. | ĭnŏcŭlēris, ĭnŏcŭlēre |
| III sing. | ĭnŏcŭlētur |
| I plur. | ĭnŏcŭlēmur |
| II plur. | ĭnŏcŭlemĭni |
| III plur. | ĭnŏcŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnŏcŭlārer |
| II sing. | ĭnŏcŭlarēris, ĭnŏcŭlarēre |
| III sing. | ĭnŏcŭlarētur |
| I plur. | ĭnŏcŭlarēmur |
| II plur. | ĭnŏcŭlaremĭni |
| III plur. | ĭnŏcŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inoculatus, a, um sim |
| II sing. | inoculatus, a, um sis |
| III sing. | inoculatus, a, um sit |
| I plur. | inoculati, ae, a simus |
| II plur. | inoculati, ae, a sitis |
| III plur. | inoculati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inoculatus, a, um essem |
| II sing. | inoculatus, a, um esses |
| III sing. | inoculatus, a, um esset |
| I plur. | inoculati, ae, a essemus |
| II plur. | inoculati, ae, a essetis |
| III plur. | inoculati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ĭnŏcŭlāre |
| II plur. | ĭnŏcŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ĭnŏcŭlātor |
| III sing. | ĭnŏcŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | ĭnŏcŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inoculatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ĭnŏcŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inoculatus, a, um esse |
| Plurale: | inoculati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inoculatum esse |
| GERUNDIVO |
| ĭnŏcŭlandus, a, um | |