Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inpertĭnens |
| Gen. | inpertinentis |
| Dat. | inpertinenti |
| Acc. | inpertinentem |
| Abl. | inpertinenti |
| Voc. | inpertĭnens |
| PLURIEL |
| Nom. | inpertinentes |
| Gen. | inpertinentĭum |
| Dat. | inpertinentĭbus |
| Acc. | inpertinentes |
| Abl. | inpertinentĭbus |
| Voc. | inpertinentes |
| SINGULIER |
| Nom. | inpertĭnens |
| Gen. | inpertinentis |
| Dat. | inpertinenti |
| Acc. | inpertinentem |
| Abl. | inpertinenti |
| Voc. | inpertĭnens |
| PLURIEL |
| Nom. | inpertinentes |
| Gen. | inpertinentĭum |
| Dat. | inpertinentĭbus |
| Acc. | inpertinentes |
| Abl. | inpertinentĭbus |
| Voc. | inpertinentes |
| SINGULIER |
| Nom. | inpertĭnens |
| Gen. | inpertinentis |
| Dat. | inpertinenti |
| Acc. | inpertĭnens |
| Abl. | inpertinenti |
| Voc. | inpertĭnens |
| PLURIEL |
| Nom. | inpertinentĭa |
| Gen. | inpertinentĭum |
| Dat. | inpertinentĭbus |
| Acc. | inpertinentĭa |
| Abl. | inpertinentĭbus | |