Déclinaison / Conjugueur latin
inpertio - Diathèse active
(inpertĭo, inpertis, inpertii, inpertīre, inpertitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inpertĭo |
| II sing. | inpertis |
| III sing. | inpertit |
| I plur. | inpertīmus |
| II plur. | inpertītis |
| III plur. | inpertĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpertiēbam |
| II sing. | inpertiēbas |
| III sing. | inpertiēbat |
| I plur. | inpertiebāmus |
| II plur. | inpertiebātis |
| III plur. | inpertiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inpertĭam |
| II sing. | inpertĭes |
| III sing. | inpertĭet |
| I plur. | inpertiēmus |
| II plur. | inpertiētis |
| III plur. | inpertĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | inpertii o inpertivi |
| II sing. | inpertiisti o inpertivisti |
| III sing. | inpertiit o inpertivit |
| I plur. | inpertiĭmus o inpertivĭmus |
| II plur. | inpertiistis o inpertivistis |
| III plur. | inpertiērunt o inpertivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpertiĕram o inpertivĕram |
| II sing. | inpertiĕras o inpertivĕras |
| III sing. | inpertiĕrat o inpertivĕrat |
| I plur. | inpertierāmus o inpertiverāmus |
| II plur. | inpertierātis o inpertiverātis |
| III plur. | inpertiĕrant o inpertivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inpertiĕro o inpertivĕro |
| II sing. | inpertiĕris o inpertivĕris |
| III sing. | inpertiĕrit o inpertivĕrit |
| I plur. | inpertierĭmus o inpertiverĭmus |
| II plur. | inpertierĭtis o inpertiverĭtis |
| III plur. | inpertiĕrint o inpertivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inpertĭam |
| II sing. | inpertĭas |
| III sing. | inpertĭat |
| I plur. | inpertiāmus |
| II plur. | inpertiātis |
| III plur. | inpertĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpertīrem |
| II sing. | inpertīres |
| III sing. | inpertīret |
| I plur. | inpertirēmus |
| II plur. | inpertirētis |
| III plur. | inpertīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inpertiĕrim o inpertivĕrim |
| II sing. | inpertiĕris o inpertivĕris |
| III sing. | inpertiĕrit o inpertivĕrit |
| I plur. | inpertierĭmus o inpertiverĭmus |
| II plur. | inpertierĭtis o inpertiverĭtis |
| III plur. | inpertiĕrint o inpertivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpertiissem o inpertivissem |
| II sing. | inpertiisses o inpertivisses |
| III sing. | inpertiisset o inpertivisset |
| I plur. | inpertiissēmus o inpertivissēmus |
| II plur. | inpertiissētis o inpertivissētis |
| III plur. | inpertiissent o inpertivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inperti |
| II plur. | inpertīte |
| FUTUR |
| II sing. | inpertīto |
| III sing. | inpertīto |
| II plur. | inpertitōte |
| III plur. | inpertiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inpertiens, ientis |
| FUTUR |
| inpertitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inpertīre |
| PARFAIT |
| inpertiisse o inpertivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inpertitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inpertitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inpertiendi |
| Datif: | inpertiendo |
| Accusatif: | ad inpertiendum |
| Ablatif: | inpertiendo |
| SUPIN |
| inpertitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPERTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|