Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inpugno |
| II sing. | inpugnas |
| III sing. | inpugnat |
| I plur. | inpugnāmus |
| II plur. | inpugnātis |
| III plur. | inpugnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpugnābam |
| II sing. | inpugnābas |
| III sing. | inpugnābat |
| I plur. | inpugnabāmus |
| II plur. | inpugnabātis |
| III plur. | inpugnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inpugnābo |
| II sing. | inpugnābis |
| III sing. | inpugnābit |
| I plur. | inpugnabĭmus |
| II plur. | inpugnabĭtis |
| III plur. | inpugnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inpugnavi |
| II sing. | inpugnavisti |
| III sing. | inpugnavit |
| I plur. | inpugnavĭmus |
| II plur. | inpugnavistis |
| III plur. | inpugnavērunt, inpugnavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpugnavĕram |
| II sing. | inpugnavĕras |
| III sing. | inpugnavĕrat |
| I plur. | inpugnaverāmus |
| II plur. | inpugnaverātis |
| III plur. | inpugnavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inpugnavĕro |
| II sing. | inpugnavĕris |
| III sing. | inpugnavĕrit |
| I plur. | inpugnaverĭmus |
| II plur. | inpugnaverĭtis |
| III plur. | inpugnavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inpugnem |
| II sing. | inpugnes |
| III sing. | inpugnet |
| I plur. | inpugnēmus |
| II plur. | inpugnētis |
| III plur. | inpugnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpugnārem |
| II sing. | inpugnāres |
| III sing. | inpugnāret |
| I plur. | inpugnarēmus |
| II plur. | inpugnarētis |
| III plur. | inpugnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inpugnavĕrim |
| II sing. | inpugnavĕris |
| III sing. | inpugnavĕrit |
| I plur. | inpugnaverĭmus |
| II plur. | inpugnaverĭtis |
| III plur. | inpugnavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpugnavissem |
| II sing. | inpugnavisses |
| III sing. | inpugnavisset |
| I plur. | inpugnavissēmus |
| II plur. | inpugnavissētis |
| III plur. | inpugnavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inpugna |
| II plur. | inpugnāte |
| FUTUR |
| II sing. | inpugnāto |
| III sing. | inpugnāto |
| II plur. | inpugnatōte |
| III plur. | inpugnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inpugnans, antis |
| FUTUR |
| inpugnatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inpugnāre |
| PARFAIT |
| inpugnavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inpugnatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inpugnatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inpugnandi |
| Datif: | inpugnando |
| Accusatif: | ad inpugnandum |
| Ablatif: | inpugnando |
| SUPIN |
| inpugnatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPUGNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|